ΠΑΟΚ δεν ήσουνα ποτέ..

Τα τελευταία 2 χρόνια (τουλάχιστον) δεχόμαστε έναν καταιγισμό αβάντας, από τις δημοσιογραφάρες

μας, προς το  (θλιμμένο) πρόσωπο του νάνου. Είναι μαθηματικά βέβαιο, πως αν δεν

τα έχουμε ξεχάσει ήδη- τότε σύντομα θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε.

Ή έστω, θα τα μάθουμε αλλιώς..

Βασικά δεν θέλει και πολύ.. Τι είναι ας πούμε, να ξυπνήσεις ένα πρωί, και να μάθεις πως

η ιστορία με τον κοντό έχει κάπως έτσι:

Σε μια χρονιά που η ομάδα έτυχε να βρεθεί νωρίς εκτός στόχων, και ο κόσμος άρχισε να βάλλει κατά

του ιδιοκτήτη της παέ, Τζον Γου, ο Σάλπι, σηκώνει το σύλλογο στις πλάτες του!

Σε ένα παιγνίδι με την Ξάνθη στο γήπεδο της Τούμπας, ο Μητσάρας, έφερε στο γήπεδο την οικογένεια 

του, μαζί με τον μικρό του ανηψιό, ο οποίος αποκοιμήθηκε την ώρα του ματς.

Ο Μητσάρας σκοράρει, και ο κόσμος ξεσπάει σε ουρλιαχτά, αλλά ο Σάλπι, με υψηλό αίσθημα ευθύνης 

απέναντι στο ανηψάκι του, ζητάει από την κερκίδα να κάνει ησυχία..

γιατί έχουμε και παιδιά που κοιμούνται.. 

Το ίδιο καλοκαίρι, ο τύπος της πόλης οργιάζει για μετακίνηση του Σάλπι στον Παναθηναϊκό..

όμως ο Δημητράκης, φροντίζει με δηλώσεις του, να ξεκόψει κάθε τέτοιο ενδεχόμενο..

Είναι ηγέτης όχι μόνο στα έργα ο μπαγάσας, αλλά και στα λόγια.. Ο λαός της ομάδας κινητοποιείται

για την παραμονή του, με κάθε μέσο που διαθέτει, με συναυλίες, εράνους και λαχειοφόρες αγορές.

Ο Μήτσος όμως, σε μια νέα αντρίκεια στάση, αρνείται να πάρει σεντ, από τα συγκεντρωθέντα ποσά, 

και τα επιστρέφει όλα πίσω! Ο λαός επιμένει, να του τα δώσει, και μη μπορώντας να κάνει αλλιώς, 

τα παίρνει, τα κάνει διαρκείας, και τα δωρίζει σε ραδιοφωνικούς σταθμούς οι οποίοι τα μοιράζουν

μέσω κληρώσεων, με SMS. Το μεγαλέιο του Σάλπι , όμως, τελειωμό δεν έχει, και έτσι, αποφασίζουν 

από κοινού με τους ραδιοσταθμούς, τα έσοδα των SMS να πάνε σε κοινωφελή ιδρύματα, όπως:

• Κέντρο Πρόληψης και Αποκατάστασης Τριχόπτωσης " Ο Κασίδας"
• "Το χαμόγελο του κοντού"
• "Οι θλιμμένοι λυράρηδες"

Ο ραδιούργος Τζον Γου, όμως, το έχει αποφασίσει να δώσει τον Δημητράκη με μεταγραφή..

Το μόνο που μένει είναι να συναινέσει ο κόσμος.. Και ο κόσμος συναινεί... 

Τα όνειρα του Δημητράκη γκρεμίζονται εν μια νυκτί, καθώς λείπει με την Εθνική..

Τον πούλησαν.. Στην κυριολεξία.. Στην επιστροφή της Εθνικής, ο Μητσάρας ζητάει ραντεβού με 

αντιπροσωπεία συνδέσμων του ΠΑΟΚ, μπας και τελευταία ώρα των μεταγραφών, αποφευχθεί το 

μοιραίο.. Κάποιοι, αποφασίζουν να κατέβουν στην Αθήνα, έτσι για να τον δούνε..

Να πόυνε και καμμιά μαλακία, να μιλήσουν για "Στοίχημα" (σιγά το ταξείδι ούτως ή άλλως)

Και εκεί, έρχεται η χαριστική βολή:

Ο λαός του ΠΑΟΚ, μόλις μαθαίνει πως ο Σάλπι θα τους ζητήσει να ματαιώσουν τη μεταγραφή,

φεύγει από την πίσω πόρτα, και αφήνει τον Μητσάρα μόνο του στο Αεροδρόμιο, 3 η ώρα τη 

νύχτα, να τον φάνε τα σκυλιά, κι οι αλβανοί..

Σε σένα το λέω, νεόκοπε ΠΑΟΚτσή, που πηγαίνεις στο γήπεδο τώρα και κράζεις αυτήν την ψυχούλα..

Ξέρεις τι πέρασε αυτός για να μείνει στον ΠΑΟΚ;

Τέλος πάντων, κάνει πέτρα την καρδιά του, και με μια αλλαξιά ρούχα, και πέντε φράγκα στην τσέπη,

κατηφορίζει στην ξενιτιά, εκεί στην ξελογιάστρα την Αθήνα..

και ο καημός, το δάκρυ, ο πόνος, η θλίψη και το μαράζι τον τρώνε μέρα με τη μέρα, με αποτέλεσμα

να πέσουν κι άλλο τα μαλλιά του.. Πολύ κλάμα.. Μιλάμε για πολύ κλάμα!

Πιο πολύ..

Πιο πολύ λέμε..

αυτός είσαι!

Ο Δημητράκης περνάει πολύ δύσκολες στιγμές, δεν έχει έναν άνθρωπο να πει μια κουβέντα, και 

χάνει 5 κιλά, καθώς δυσκολέυεται να παραγγείλει ένα σωστό σάντουϊτς με γύρο..

Δεν το συζητάω καν για τα γκολ που πετυχαίνει.. Δεν έχει όρεξη ούτε να πανηγυρίσει!

Ράκος είναι ο Μήτσος, και ποιός να τον καταλάβει; Κανείς δεν στέκεται δίπλα του, σε αυτές τις στιγμές

Ένα ζόμπι, ένας ζωντανός νεκρός, που αν ζει ή πέθανε το' χει ξεχάσει, έπαιξε στον ΠΑΟΚ όμως,

και αυτό του είναι αρκετό!

Και έρχεται η στιγμή, που ο ΠΑΟΚ κατεβαίνει στην Αθήνα, να παίξει κόντρα στην καινούρια του

ομάδα.. Ο Μήτσος, στο μέσοδιάστημα έχει μάθει να εκτελεί εκπληκτικά πέναλτι, και όπως τα 

μικρά παιδιά που μόλις σε δουν μετά από καιρό, πασχίζουν να σου δείξουν τα καινούρια κόλπα που 

έμαθαν, έτσι κι ο Σάλπι, παίρνει την μπάλα από τον Παπαδόπουλο, και θέλει να δείξει στην 

οικογένεια του, τον ΠΑΟΚ (που έφερε και λαό) πως : "Ναι! Βαράω κι ωραία πέναλτι!"

Αλλά αυτή η πράξη ήταν μαρτυρική για τον ίδιο.. Και στοιχειώνει τα βράδια του, και τα όνειρά του..

Τα χρόνια περνάνε, ο Σάλπι σκοράρει κάθε φορά που βρίσκει τον ΠΑΟΚ αντίπαλο, και 

μαραζώνει ακόμα πιο πολύ..

Όμως το καλοκαίρι του 2010, ο άνθρωπος που ηγείται του λαοφιλέστερου σωματείου της Μακεδονίας, 

ο άνθρωπος που βάλθηκε να αποκαταστήσει όλες τις παρεξηγημένες σχέσεις του ΠΑΟΚτση, με 

άτομα που έφυγαν από την ομάδα..

(και που μην αποκλείεις καθόλου προσεχώς να δεις κι αυτό:)

η Βίκυ Χατζηβασιλείου των προέδρων, Θόδωρος Ζαγοράκης (ΟΛΕ!!!), φέρνει το αετόπουλο στην φωλιά 

του. Η υποδοχή είναι αποθεωτική, για τον βασικό στράϊκερ της Εθνικής των επιτυχιών, και ο κόσμος

δεν χάνει ευκαιρία να του δείχνει την αγάπη του σε κάθε παιγνίδι..

Ο ίδιος ο Σάλπι, ανταποδίδει αυτή την αγάπη με πράξεις, αλλά κυρίως με λόγια:

Δίνει μιαν απολογητική συνέντευξη τύπου, όπου εξηγεί πως έγιναν τα πράγματα το καλοκαίρι του 2006.

Το νόημα της συνέντευξης αυτής, αποτυπώνεται πλήρως στο ρεφραίν:

και έτσι πλέον, κατάλαβε και ο πλέον αδαής..

Στην πράξη, ο Σάλπι, σαν γνήσιος ηγέτης σκοράρει τόσο ακατάπαυστα που, πιο πολύ δεν έχει!

Τα πέναλτι που έμαθε να χτυπάει στον Παναθηναϊκό, πάει να τα εκτελέσει και στον ΠΑΟΚ, αλλά 

ο ύπουλος Σέρβος, Βλάνταν Ίβιτς, πάιρνει τη μπάλα μέσα από τα χεράκια του, στον ματς με τον Άγιαξ.

Ο Μητσάρας, ήθελε όσο τίποτε, να αναλάβει αυτός την ευθύνη, αλλά η Νέμεσις του πορτοφολά Σέρβου

ήταν η απώλεια του πέναλτι, και κατ επέκτασιν της πρόκρισης.. Ο Σάλπι, διαισθανόμενος την κρίση,

που θα κτυπήσει την πόρτα της ομάδας, προτείνει στην παε, να μην πληρώνεται..

Αρχικά, να μην πληρώνεται στην ώρα του, εν συνεχεία καθόλου, και τέλος αφού είδε κι απόειδε με 

την εμμονή της διοίκησης να πληρώνει μέχρι κεραίας τα προβλεπόμενα, ζητάει μείωση αποδοχών!

Έτσι κάνουν οι μάγκες! Και ο Σάλπι είναι πρώτος μάγκας!

Η χρονιά δεν ξεκινάει καλά για την ομάδα, αλλά ο Σάλπι, από κει που τελείωσε..

Γκολ, πολλά γκολ, μιλάμε για και γαμώ τα πολλά τα γκολ!

Μάλιστα, σε μια τρίμηνη διακοπή του από το σκοράρισμα, και σε ένα άτυχο για την ομάδα του 

 (σίγουρα μια από τις δύο ήταν η ομάδα του)

παιγνίδι, και μια ήττα με πλασματικό σκορ (1-3), παρά την συγκινητική του υπερπροσπάθεια

ο Σάλπι ακούει πολλά από τους ανεγκέφαλους οπαδούς των γηπεδούχων..

Χα! You mess with the wrong guy, fuckers!

Στο αμέσως επόμενο ματς λοιπόν, και κόντρα σε μια ομάδα επιλέκτων σερβιτόρων, οι οποίοι δεν 

αστειέυονται (ειδικά στην έδρα τους), και μιλάνε μόνο σοβαρά, ο Σάλπι σκοράρει δις!

Έτσι καθαρίζει ο Μητσάρας!

Με αυτά τα γκολ μάλιστα πέρασε στην πρώτη θέση του πίνακα των Έλληνων σκόρερς στα Κύπελλα

Ευρώπης! Και φυσικά, έκανε απόσβεση την μεταγραφή του!

Τώρα τι έχετε να πείτε;

Πολύ θέλει; Δεν νομίζω, και ειλικρινά πιστεύω πως κάτι παρόμοιο, είναι προ των πυλών..

Εδώ, αυτά που διαβάζουμε καθημερινά από τους Κόλκοδούκοτσορμπατζόγληδες, είναι αρκετά

κοντά στην παραπάνω ιστορία...

Οι ορκισμένοι, που δεν ήθελαν να τον δουν ούτε ζωγραφιστό, έκαναν στην αρχή (όχι ακριβώς 

τουμπεκί, αλλά ) πίσω.. Για το καλό της ομάδας και μόνο. Τον έδωσαν μια ευκαιρία, μπας και

ζητήσει έστω και την ύστατη ώρα, ένα συγγνώμη, κι ας μην το εννοούσε..

Για τα μάτια του κόσμου..

Αυτό, όχι μόνο δεν ήρθε ποτέ, αλλά και ο Sad Dwarf συνέχιζε να μας προκαλεί, και να μας 

εκνευρίζει όλο και περισσότερο, με κάποιες δηλώσεις, και κάποιες γκριμάτσες..

Ήξερες πολύ καλά τι θα συναντούσες.. Μπορούσες να αποδεχόσουν την πρόταση του βάζελου,

και σήμερα θα ήταν όλα καλά. Και στην ομάδα σου, και στον ΠΑΟΚ...

Και σαν μην έφθαναν ούτε αυτά, οι υποστηρικτές του, σε βγάζουν έξω από τα ρούχα σου, με 

ειρωνείες, και χάχανα, και με επιχειρήματα σαν κι αυτό!

Και φυσικά, όχι!

Δεν περιμέναμε να βγει σκάρτη, η μεταγραφή του Θλιμμένου Νάνου, για να κράξουμε.

Κράζαμε από την αρχή.. Γιατί όποιος πίστεψε πως φέρνοντας τον Νάνο στον ΠΑΟΚ,

θα κράξουμε, θα γκρινιάξουμε και μετά, τα γκολ θα μας κάνουν  να τα ξεχάσουμε όλα,

είναι λάθος.. Πολύ κι όλας!

Είναι σαν κι εκείνους τους μαλάκες που τρέχανε στη Σίβηρη να παρακαλέσουν τον Ξανθό,

να έρθει στον ΠΑΟΚ.. Πιστέυοντας, πως με τα αποτελέσματα, η κερκίδα θα καλμάρει..

Μπααα....

ΠΑΟΚ δεν έγινα για τους τίτλους, έγινα γι' αυτήν την πουτάνα την αξιοπρέπεια..

Και δεν είναι όλα στη ζωή, γκολ και νίκες..

Αν ήταν έτσι, θα γινόμουν Ολυμπιακός!..

Αλλά εγώ ήμουν ΠΑΟΚ, και θα είμαι πάντα..

Εσύ ρε πούστη κοντέ;