Είσαι ΠΑΟΚ είτε επειδή έτσι σε έμαθε ο μπαμπάς (ή ο θείος, ή κάνας μεγάλος αδερφός, και πάει λέγοντας..) ή γιατί άργησες να διαλέξεις ομάδα, και όταν έφτασε η ώρα σε παλάβωσε η ασπρόμαυρη στολή.. Το ποδόσφαιρο όμως, είναι αρρώστια, και σε κάποια φάση γίνεται η επαφή σου με τα ξένα πρωταθλήματα.. Εκεί, πάλι δύο είναι τα τινά: ή που συνειδητοποιείς πως αυτό που βλέπουμε στην Ελλάδα δεν είναι μπάλα (και δεν ξανασχολείσαι..) ή που αρχίζεις να διαλέγεις ομάδες και από τις Πριμέρες, τα Καμπιονάτα και τις Πρέμιερσιπς.. Τώρα, είναι πάλι δύο οι δρόμοι που θα διαλέξεις..
Ρόμα
Μετά τους Ναπολιτάνους, οι άλλοι τιφόζι των γειτόνων που κερδίζουν το σεβασμό μου, είναι οι Ρωμάνοι.. Οπαδοί της εκδρομής κι αυτοί, σαν κι εμάς, έκαναν κι αυτοί κοντά 20 χρόνια (18) για να δουν ένα πρωτάθλημα, όμως είναι πάντα στο πλευρό της ομάδας τους.. Τα επεισοδιακά ντέρμπυ με την συμπολίτισσα Λάτσιο, βρίσκουν σχεδόν πάντα νικήτρια τη Ρόμα, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ούσα ξεγραμμένη, πηγαίνει σε Μιλάνο και Τορίνο, και ράβει ωραιότατα κοστουμάκια στους αντιπάλους της.. Μεγάλος και τρελός σύλλογος, η σχέση ομάδας - λαού, στην πιο ταιριαστή της εφαρμογή..
Μοιάζουμε σε: λαό..πάρα πολύ όμως, δες και την φωτό..ιστορίες προδοσίας, ο Καπέλο (Μπαεβιτς σαν να λέμε..) τους παράτησε με την πρώτη ευκαιρία..
Δεν μοιάζουμε σε: σεβασμό που δείχνουν στις αξίες τους.. Ο δικός μας Τόττι, είτε θα μας είχε παρατήσει ένα βράδυ μετά από μια ήττα που θα του γαμούσαμε ότι είχε και δεν ειχε, είτε θα τον πουλούσαμε στην πρώτη προσφορά..
Να γίνω Ρόμα Prowler; Αν δεν γίνεις Νάπολι, η Ρόμα είναι μια εξαιρετική επιλογή..
Γιουβέντους
Πολύς κόσμος είναι Γιούβε στην Ιταλία, κυρίως λόγω χρωμάτων, και ακόμα πιο κυρίως, λόγω του ότι δεν παρακολουθεί διεθνή.. Δεν γίνεται δηλαδή, να ασχολείσαι με τα ξένα πρωταθλήματα, να έχεις δει ζωντανά τα εγκλήματα που γινόντουσαν για να κερδίζει αυτή η ομάδα, να έχεις ακούσει τις καταγγελίες του Ζέμαν, για την φαρμακαποθήκη που διατηρούσε η Signora, και να υποστηρίζεις ακόμα αυτόν τον σύλλογο.. Εντάξει, κι εμείς ένα βήμα από το να γίνουμε τέτοιοι ήμασταν, τότε με το μνημόνιο συνεργασίας που ειχε υπογράψει ο Κρυσταλλίδης με τον Ντελισσάντι, αλλά το παλληκάρι ο Μπάτμαν, μπροστά στον κίνδυνο να μας κακοχαρακτηρίσουν, τορπίλλισε τη συμφωνία.. "Να πα να γαμηθούν και τα λεφτά, για μια αξιοπρέπεια ζούμε" φέρεται να είχε πει στον Βενιζέλο, λίγο πριν πουλήσει το "Ακροπόλ".. Βέβαια, η Ζούβε, πλήρωσε για το Calciopolis, και πλήρωσε πολύ ακριβά κι όλας, με υποβιβασμό, με αφαίρεση βαθμών και τίτλων, κάτι που πολύ αμφιβάλλω αν θα γινόταν ποτέ στην Ελλάδα (το πιθανότερο, αυτοί που θα πήγαιναν να καταθέσουν, να έχαναν το δρόμο προς το δικαστήριο..).. Σε αυτά τα πέτρινα χρόνια, οι "μεγάλοι" του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου έπεσαν πάνω στο πτώμα της να της πάρουν τους καλύτερους της παίχτες.. Μόνο ο Ντελ Πιέρο, κι ο Μπουφόν έμειναν πιστοί στην Κυρία, και φυσικά ο Πιντουρίκιο με το σπαθί του περνάει στο πάνθεον των αληθινά μεγάλων, δίπλα στους Μπέτεγκα, Σιβόρι, Πλατινί και Μπόνιεκ..
Μοιάζουμε σε: χρώματα και μόνο
Δεν μοιάζουμε σε: όλα τα υπόλοιπα..
Να γίνω Γιουβέντους Prowler; Με τίποτα
Μίλαν - Ίντερ
Όπως λέμε "γαβροβάζελος"..
Ποδοσφαιρικά και μόνο, η Μίλαν μας έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές μαγείας, και με τους Ολλανδούς, και με τους Γιούγκους (Σαβίτσεβιτς - Μπόμπαν) και με τα γερόντια της αργότερα.. Εμπνέει δέος, ο τρόπος που φέρονται σε σπουδαίους ποδοσφαιριστές και αξίες, κι έτσι τους κρατάει (και παίζουν κι όλας) μέχρι τα βαθιά γεράματα.. Είναι μια ομάδα που σέβομαι για τους τίτλους της, και το κατά καιρούς εντυπωσιακό ποδόσφαιρο που έπαιξε, μα ως εκεί..
Η κλαψομούνα από την άλλη, είναι ίσως η πιο αχώνευτη ομάδα στον κόσμο.. Αιώνια γκόμενα της συμπολιτισσας Μίλαν, μα και της Γιούβε, με δεκάδες μεταγραφές κάθε χρόνο, συνεχείς αλλαγές προπονητή, παίχτες που έδιωχνε σαν αποτυχημένους (Σιμεόνε, Ζέεντορφ, Ρομπέρτο Κάρλος) να διαπρέπουν όπου κι αν πήγαν, και μονίμως 2η, 3η και καταιδρωμένη.. Μέχρι που το Calciopolis, της έδωσε πίσω τα κλεμμένα πρωταθλήματα, άφησε και όλους τους πιθανούς ανταγωνιστές της 20 βαθμούς, 30 βαθμούς και μια κατηγορία πίσω, κι έχτισε δυναστεία στα καλά καθούμενα (όχι του Σαράτση..) Η επιστροφή της Μίλαν σε τοπ επίπεδο, εδώ και κανα δύο χρόνια, αλλά και αναγέννηση της Γιούβε, έφεραν την κλαψομούνα στη φυσική της θέση..
Μοιάζουμε: σε τίποτα
Δεν μοιάζουμε: σε όλα
Να γίνω Μίλαν ή Ίντερ Prowler; άμα είναι να γίνεις κάποια από τις δύο, γίνε Μίλαν.. Αμα γίνεις Ίντερ, του χρόνου τα λεφτά για το διαρκείας κάντα παστέλια, να σε μείνει η γλύκα.. Δεν σκαμπάζεις από μπάλα..
Εδώ είμαστε για να συζητήσουμε τις ενστάσεις σας, εντάξει λοιπές δυνάμεις στην Ιταλία ποιά να έβαζα; Τη Λάτσιο; Των ακροδεξιών; Ή τη Φιορεντίνα; (μμμ, τη Φιορεντίνα μπορούσα κι έπρεπε να τη βάλω, Ρούϊ Κοστα, Μπατιστούτα, Τόλντο.. υπόθεση Ρομπέρτο Μπάτζιο) ενώ στα υπόλοιπα πρωταθλήματα, ίσως πλην της Μπουντεσλίγκα - που απλώς δεν γουστάρω - δεν νομίζω να υπάρχει κάποια σοβαρή πρόταση.. Θα μπορούσα να φτιάξω κι ένα με Εθνικές όμως..
Χμμμ..
θα πάμε και σε part two μάλλον..
Ή που θα ψάξεις να βρεις την ομάδα που μοιάζει πιο πολύ στον ΠΑΟΚ (για να μην σε κάθεται πολύ βαριά η μετάβαση από την Ελληνική στην Ιταλική πραγματικότητα) ή που θα διαλέξεις ένα κατεστημένο, ώστε τα βράδια της Κυριακής, να κοκορεύεσαι για την Ρεάλ πχ..
Εγώ, θα σε αναλύσω, the Prowler way πάντα, με ποιες ομάδες μοιάζουμε, με ποιες όχι και τόσο, και με ποιες είμαστε ίδιοι..
Πάμε;
Πρέμιερσιπ
Λίβερπουλ
.jpg)
Όσοι έχουν αγωνιστεί και στα δύο πρωταθλήματα (και Πρέμιερ Λιγκ δηλαδή, αλλά και Σούπερ Λιγκ, και λίγοι ανήκουν σε αυτό το κλαμπ των προνομιούχων) έχουν να λένε πως η ατμόσφαιρα στην Τούμπα συγκρίνεται μόνο με αυτήν του Άνφιλντ.. Το δε Κοπ, είναι κάτι σαν τη δική μας "4".. Βέβαια δεν θα μας φτάσουν ποτέ σε έδρα, αλλά κάτι κάνουν κι αυτοί..
Ομάδα της εργατικής τάξης, μεγαλούργησε τη δεκαετία του '70 ,έχοντας βάλει ήδη τις βάσεις βέβαια ο Μπιλ Σάνκλι από το '60, βάζοντας τη μπάλα κάτω (σε εποχές που όποιος δεν έπαιζε με καμινάδες, αντιμετωπιζόνταν ως μάγισσα στο μεσαίωνα..)
Οι δύο μεγαλύτερες τραγωδίες του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, το Χέϊζελ και το Χίλσμπορο είναι συνδεδεμένες με το οπαδικό της κίνημα, το οποίο συχνά εκφράζει την αντίθεση του με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ομάδας..
Μοιάζουμε σε: λαό, μπαλάρα που παίξαμε στα seventies, πρωτάθλημα που έχουμε να πάρουμε 20βάλε χρόνια..
Δεν μοιάζουμε σε: χρώμα φανέλας και τίτλους (60 τίτλους αυτοί, 6 εμείς..)
Να γίνω Λίβερπουλ Prowler; Με την ευχή μου..
Νιουκάστλ
Το καμάρι του βορρά, το μικρό Γαλατικό χωριό που αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται στους εισβολείς, κτλ, κτλ.. Το Σαιντ Τζέημς Παρκ είναι από τις πιο θορυβώδεις έδρες στο νησί, και μιλάμε για μια ομάδα που έχουν αγωνιστεί ορισμένοι από τους κορυφαίους Βρετανούς επιθετικούς έβερ: Ρας, Όουεν, Σίρερ, Μπήρντσλυ, και φυσικά ο μεγάλος Πολ Γκάσκοϊν.. Το 1996, μετά το Euro του νησιού, ο Άλαν Σίρερ (προσωπικός αγαπημένος) τότε παίχτης της Μπλάκμπερν, δέχτηκε πρόταση- μαμούθ από τη Μάντσεστερ του Σερ Άλεξ (τότε δεν ήταν Σερ ακόμα..) Την απέρριψε ασυζητητί, για να πάει (και να παίξει ως το τέλος της καριέρας του) στην ομάδα της καρδιάς του, τη Νιουκάστλ.. Ωραία και συγκινητική ιστορία, η οποία αν και δεν έχει το ΠΑΟΚτσήδικο ανάλογο της (υπάρχουν βέβαια ομοιότητες..), εν τούτοις μας θυμίζει πως το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μπίζνα και λεφτά, αλλά ένα παιγνίδι που το παίζουν μεγάλα παιδιά, και υπάρχει και το muthafucking συναίσθημα.. Όταν ο SAS (Super Alan Shearer) σταμάτησε τη μπάλα, ανέλαβε σαν προπονητής να σώσει την (καταδικασμένη πάντως) ομάδα, χωρίς φυσικά να αποσοβήσει το μοιραίο.. Δάκρυσε ο ντουνιάς τη μέρα που οριστικοποιήθηκε ο υποβιβασμός της, με το κλάμα να διαδέχονται εκδηλώσεις αγάπης..
Μοιάζουμε σε: βόρειοι κι ετς, χρώμα φανέλας, that's pretty much it...
Δεν μοιάζουμε σε: είπαμε, κι εμείς δεν σαρώνουμε τους τίτλους αλλά όχι κι έτσι: τελευταίο πρωτάθλημα το '27, τίτλος γενικότερα το '55.. επίσης, εμείς ποτέ δεν πέσαμε, μαλάκες, εκεί στη Β' εθνική..
Να γίνω Νιουκάστλ Prowler; Μαλάκας είσαι;
Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ
H τραγωδία του Μονάχου (κι εμείς έχουμε μια τέτοια, χωρίς νεκρούς όμως..), εκτόξευσε στα ύψη τη δημοτικότητα της, και με το πέρασμα των χρόνων (και ως τις αρχές των ninenties) εδραιώθηκε ως μια από τις παραδοσιακές ομάδες της χώρας, πάντα όμως πίσω από τη μεγάλη Λίβερπουλ.. Από τα 90's και μετά, η Γιουνάϊτεντ, είναι ο ορισμός της ομάδας - κατεστημένο, αγωνιστικά, και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα brands παγκοσμίως, οικονομικά.. Κοινά στοιχεία φυσικά και είναι ελάχιστα, το Μόναχο ας πούμε, ένα διεστραμμένο μυαλό θα μπορούσε να το λάβει σαν κοινό παρονομαστή, μόνο που αυτοί έχασαν 8 ψυχές, και εμείς χάσαμε 2 πέναλτυ.. Ο Τζορτζ Μπεστ επίσης, ο 5ος Beatle ήταν ένας μπον βιβέρ παιχταράς, κάτι σαν τον δικό μας Τζορτζ, τον Κούδα..Η σχέση που έχουν και έχουμε με τον αριθμό "7", τον οποίο έχουν φορέσει παιχταράδες, όπως οι Μπεστ, Καντονά, Μπέκαμ, Κρ. Ρονάλντο από αυτούς, και Πρέλεβιτς (τι πάει να πει "μπάσκετ"; καρμικό είναι αυτό που σε γράφω..), Στέφανος Μπορμπόκης, Κονσεϊσάο, και Βοσκαρίδης σε μας.. Η στιγμή του υποβιβασμού της, όπου ο επί σειρά ετών παίχτης της Γιουνάϊτεντ, Ντένις Λόου, σκοράρει εις βάρος της με τη φανέλα της Σίτυ, και ξεσπάει σε δάκρυα, θυμίζει εν πολλοίς, το (παραλίγο) καταδικαστικό γκολ του Κώστα Λαγωνίδη, και την αντίδραση του, στην Τούμπα με τη φανέλα της γριάς.. 'Η, για να μην πάμε τόσο παλιά, αν αλλάξουμε λίγο τα δεδομένα:
Στο μόνο που υπάρχουν αρκετές ομοιότητες, είναι η στάση των οπαδών της, αρχικά στο ενδεχόμενο πώλησης της ομάδας στον όμιλο Μέρντοκ, και στη συνέχεια στους Γκλεϊζερ, που κρατούν τις τύχες του σωματείου ως και σήμερα..
Μοιάζουμε σε: οπαδούς ακτιβιστές..
Δεν μοιάζουμε σε: όλα τα υπόλοιπα..
Να γίνω Γιουνάϊτεντ Prowler; Αν θες να κερδίζεις, ναι..
London Calling
Τις ομάδες του Λονδίνου, και μόνο επειδή ανήκουν στην πρωτεύουσα, και ακόμα και να θες, δεν βρίσκεις τίποτα κοινό μαζί τους, τις έβαλα όλες στο ίδιο τσουβάλι.. Εικάζω θα είναι ελάχιστοι οι ΠΑΟΚτσήδες οπαδοί της Τσέλσυ ας πούμε, ή της boring boring Άρσεναλ, ή ακόμα ακόμα της Τότεναμ.. Μόνο με τη Γουέστ Χαμ μπορείς να ταυτιστείς, κι αυτό επειδή την υποστηρίζει φανατικά ο Steve Harris, των Iron Maiden..
Η Άρσεναλ, με το boring boring να τη συνοδεύει σε όλα τα 70's, ακόμα και με την πρόσληψη του Αρσέν Βενγκέρ, και την προσέλευση αστέρων όπως ο Όφερμαρς, ο Μπέργκαμπ, ο Πετί, και των νέων τότε Βιεϊρά, Ανελκά, δεν μπόρεσα να τη χωνέψω ποτέ.. Η σφαλιάρα που την έδωσαν τα παλληκάρια του Άγγελου τότε, με χαροποίησε διπλά, κι ακόμα και αν παραδεχτώ πως επί Ανρί, είδαμε και λίγο καλούτσικη μπάλα, η ηττοπάθεια που έβγαζε πάντα αυτή η ομάδα στα μεγάλα παιγνίδια, δεν θα μπορούσε να με δέσει μαζί της.. Η Τσέλσυ, ομάδα με ελάχιστες διακρίσεις προ Αμπράμοβιτς, με ήταν ιδιαίτερα συμπαθής το διάστημα που είχε αγοράσει έναν από τους αγαπημένους μου σέντερ φορ, τον Τζιανλούκα Βιάλλι.. Ήταν τα πρώτα χρόνια της εποχής Μπόσμαν, και οι κρυόκωλοι Άγγλοι, άνοιγαν τα σύνορα τους σε Ιταλούς, Γάλλους, Γερμανούς, Ολλανδούς και Ισπανούς, αφού το ποδόσφαιρο τους είχε αφήσει πολύ πίσω..Αγωνιστικά, ήταν όμορφη, οπαδικά όμως ανύπαρκτη, και η ελεύση του Ρομάν με τον Ζοζέ, ήταν η ταφόπλακα μου στη σχέση μας.. Τότεναμ έγιναν πολλά ΠΑΟΚτσάκια επί Αρντίλλες και Βίγια, αλλά πως μπορείς να υποστηρίζεις μια ομάδα που είναι γκόμενα όλου του νησιού; (και της Τσέλσυ, και της Άρσεναλ, και της Λίβερπουλ, και της Γιουνάϊτεντ..)
Μοιάζουμε στο: γεγονός πως αντίθετα με μας, η πρωτεύουσα ΔΕΝ ήταν το κατεστημένο εκεί, και οι ομάδες του Λονδίνου έδιναν για χρόνια τη μάχη τους για διάκριση χωρίς "βοήθειες"
Δεν μοιάζουμε στο: ότι είναι φλώροι, άχρωμοι και όλα τα "α" που βαριέμαι τώρα να γράψω..
Να υποστηρίξω κάποια ομάδα του Λονδίνου Prowler; Και δε γίνεσαι πρεζάκιας; Πιο καλά θα περνάς..
Πριμέρα Ντιβισιόν
Αθλέτικ Μπιλμπάο
Αφού κι ο ΠΑΟΚ, δεν είναι απλώς μια ομάδα, αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο (έτσι δεν λέμε;)τότε πιο ταιριαστή σε μας ομάδα από την Μπιλμπάο, δεν έχει.. Το όνομα "Αθλέτικ" φανερώνει το αγγλικό στοιχείο κατά την ίδρυση της, ενώ τα χρόνια του Φράνκο, μετονομάστηκε στο ισπανικότερο "Ατλέτικο".. Επί σειρά ετών, θέση στην ομάδα είχαν μόνο οι παίχτες της ακαδημίας της ( της Cantera=αλάνα), και η φανέλα της ήταν αμόλυντη από χορηγίες.. Το γεγονός όμως πως βρέθηκε αρκετές φορές στο φάσμα του υποβιβασμού (και είναι η μία από τις 3 Ισπανικές ομάδες που δεν έπεσαν ποτέ..) έκανε τους παράγοντες να βάλουν νερό στο κρασί τους, και στις δύο περιπτώσεις.. Βέβαια, πάλι οι ποδοσφαιριστές που την απαρτίζουν, πρέπει υποχρεωτικά να είναι μόνο Βάσκοι.. Είναι ο 3ος σύλλογος της Ισπανίας σε τίτλους, ενώ ο Άγιος Μάμας (Σαν Μαμές) που έδωσε το όνομα του στην έδρα της ομάδας, ήταν ο Χριστιανός που βρέθηκε στην αρένα με τα λιοντάρια, (τα οποία όμως, από σεβασμό στο πανηγύρι, αρνήθηκαν να τον φάνε) κι έτσι και το περίφημο "Λάκκος των Λεόντων" όπως αποκαλείται πια το γήπεδο..
Μοιάζουμε σε: κουλτούρα, τελευταίο πρωτάθλημα το 1984 (περίπου σαν κι εμάς δηλαδή), το παρατσούκλι της "ομάδα Κυπέλλου"..
Δεν μοιάζουμε σε: όλα αυτά τα περήφανα, που πολύ θα θέλαμε να κάνουμε κι εμείς..
Να γίνω Αθλέτικ Prowler; Γιατί; Δεν είσαι ήδη;
Μπαρσελόνα
Καλά είναι κι οι Βάσκοι ταλιμπάν, αλλά κι οι Καταλανοί δεν πάνε πίσω.. Ιστορία ΠΑΟΚτσήδικη κι αυτή, πιο ΠΑΟΚτσήδικη δε γίνεται.. Θα ήμασταν ίδιοι και απαράλλαχτοι, αν δεν είχαν τόσους τίτλους, και δεν είχαν και αυτή την ομαδάρα των τελευταίων χρόνων.. Στα χρόνια του Φράνκο, ο πρόεδρος της ομάδας Ζοζέπ Σουνιόλ εκτελείται από τους εθνικιστές, ενώ ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά κομμάτια της ιστορίας της, είναι ο ημιτελικός με τη Ρεάλ το '43.. Ενώ το πρώτο ματς, η Μπάρτσα το είχε κερδίσει 3-0, στη ρεβάνς του Μπερναμπέου, υψηλόβαθμο στέλεχος του στρατηγού, τους επισκέφθηκε στα αποδυτήρια και τους ψιθύρισε 2 φωνήεντα... Το "α" και το "ε".. Η Μπάρτσα, έχασε 11-1.. Τέλος, η περίπτωση του Ντι Στέφανο, βρωμάει κι αυτή "Ελλαδίλας".. Ενώ η Μπαρσελόνα συμφώνησε με τη Ρίβερ για τη μεταγραφή του, η Ρεάλ "έκλεψε" τον παίχτη, και η υπόθεση πήγε στον Φράνκο.. Το πόρισμα ήταν πως ο ποδοσφαιριστής ανήκει και στους 2, και θα παίζει μια χρονιά στον έναν, και μια στον άλλον.. Όσο έπαιξε στην Μπάρτσα ο Ντι Στέφανο, άλλο τόσο έπαιξε κι ο Μαγγέτι στον ΠΑΟΚ.
Τα τελευταία χρόνια, φίλος με τους Καταλανούς έγινε ο Άρης, δημιουργώντας την Μπαρσελόνα Βου και έχοντας για υποψήφιο πρόεδρο τον Ροναλντίνιο.. Τα χρόνια εκείνα ήταν ωραία, ο Ρόνι έστελνε μεγάλες αγκαλιές αγάπης στις επιστολές του, στις οποίες αρωμάτιζε το χαρτί, οι νέοι Χαβίτο και Κάλβο, ανυπομονούσαν να βρεθούν από τις ακαδημίες της Μασία, στο Μπομπονέρα των Βλακανίων, και ο Γκιγέρμο Όγιος, ο άνθρωπος στον οποίο τα χρωστάει όλα ο Μέσι (κι ακόμα τον μνημονεύει, σε κάθε του συνέντευξη..) έστηνε τα BBQ βδομάδα παρά βδομάδα.. Το πρότζεκτ τινάχτηκε στον αέρα όμως, όταν κάθε που ψιχάλιζε, ο Ρούλης τα τσιμπούκια άρχιζε, και μετά ο Ρόνι ήταν ράκος στα γήπεδα της πριμέρα.. Δεν είναι τυχαίο, πως η τελευταία καλή χρονιά του Ροναλντίνιο, συνέπεσε με την τελευταία φορά που ο Άρης πέρασε τον ΠΑΟΚ στη βαθμολογία..
Μοιάζουμε σε: όλο αυτό το κοινωνικό-πολιτικό παρασκήνιο, και το κατεστημένο της Μαδρίτης, που την κυνήγησε λυσσαλέα για χρόνια..περίπτωση προδοσίας (Φίγκο / Φασούλας) ..και επίσης, ρουφιάνος συμπολίτης..
Δεν μοιάζουμε στο: ότι, μαζί με τους εξωγηπεδικούς αγώνες, έκαναν και δουλειά μέσα στα γήπεδα όλον αυτόν τον καιρό, με αποτέλεσμα το σύνολο που βλέπουμε εδώ και 4 χρόνια, να θεωρείται η κορυφαία ομάδα ποδοσφαίρου όλων των εποχών.. επίσης, παίρνουν και κάποια σφυρίγματα, αλλά οκ, δεν το κάνουμε θέμα..
Να γίνω Μπάρτσα Prowler; Αν ήσουν από παλιά, πρέπει να χαίρεσαι.. Αν δεν ήσουν και θες να γίνεις σήμερα, κινδυνέυεις να στιγματιστείς πως είσαι οπαδός της νίκης..
Βαλένθια
Όλοι αυτοί οι ΠΑΟΚτσήδες που σε κάποια φάση από αντίδραση, δεν ήθελαν να υποστηρίζουν ούτε Μπάρτσα, ούτε Ρεάλ, και απόειδαν και με τα (αγωνιστικά) χάλια της Μπιλμπάο, βρήκαν καταφύγιο στη Βαλένθια.. Θες λίγο τα χρώματα, θες λίγο η έδρα, θες η ομαδάρα που είχε στις αρχές των 00's, με Μεντιέτα, Πιόχο Λόπες, Ανγκλομά, Ντζούκιτς, Κανιθάρες και προπονητή τον Κούπερ
(όχι αυτόν ρε μαλάκα..)
και οι επαρχιώτες του Λεβάντε, μακριά από τα κέντρα των αποφάσεων, δημιούργησαν αρκετούς θαυμαστές στην ΠΑΟΚτσήδικη οικογένεια.. Εν τούτοις, η ομάδα όπως καταλάβαμε αργότερα, είναι τέρμα ξενέρωτη, από πίσω δεν υποβόσκει κανένα πολιτικό background, ούτε καν μια love/hate ιστορία, και όποιος τη συμπάθησε τότε, το πιθανότερο είναι σήμερα να έχει αλλάξει ομάδα..
Μοιάζουμε σε: χρώματα..Μαύρο, άσπρο + πορτοκαλί.. Σκέφτεσαι τίποτε καλύτερο.. επίσης, στο ότι κανένας από τους MVP της, φεύγοντας δεν έκανε καριέρα πουθενά..Ο Μεντιέτα εξαφανίστηκε από τον χάρτη, η Λάτσιο πήρε το φάντασμα του Πιόχο Λόπες, ο Φαρινός είτε πήγε, είτε δεν πήγε στην Ίντερ ήταν το ένα και το αυτό.. Όπως και οι δικοί μας, Σβούρας, Οκκάς, Καφές κτλ..
Δεν μοιάζουμε σε: ποδοσφαιρικό ρεαλισμό.. Όταν η κρίση χτύπησε την πόρτα, ξεπούλησαν ότι είχαν και δεν είχαν, και ξαναέφτιαξαν από την αρχή μια σπουδαία ομάδα, με το 1/3 των χρημάτων.. Ξενέρωτοι..
Να γίνω Βαλένθια Prowler; Να γίνεις.. Επίσης, να μην πίνεις, να μην καπνίζεις, να μην ξενυχτάς, να συνηθίσεις το τέϊον, και να περιμένεις το τέλος..
Ρεάλ Μαδρίτης
(πάγωσε το αίμα σου με τους χουλιγκάνους;)
Το να δηλώνεις οπαδός του ΠΑΟΚ, και συγχρόνως και της Ρεάλ, είναι τόσο φυσικό, όσο να είσαι Μουσουλμάνος, και να τρως χοιρινό.. Καμία σχέση..
Οι λόγοι αναφέρθηκαν και πιο πάνω, στο κομμάτι της Μπαρτσελόνα, και δεν είναι οι μόνοι.. Ντουντούκα ας πούμε για κερκίδα, έχουν μόνο στο Καραϊσκάκη, οι οπαδοί τους είναι ως επί το πλείστον ρατσιστές και ακροδεξιοί, διοικητικά τους χαρακτηρίζει η απόλυτη αλαζονεία με τη δημιουργία των Galacticos, στις αρχές του 2000, ενώ στο δυναμικό τους βρίσκονται 2 από τις πλέον αχώνευτες φιγούρες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο: ο Κριστιάνο Ρονάλντο, κι ο Μοουρίνιο..Μιλάμε για τον ορισμό του κατεστημένου, και όποιος ΠΑΟΚτσης με πει πως είναι Ρεάλ, αφού τον στραβοκοιτάξω, θα απομακρυνθώ όσο πιο πολύ γίνεται..
Μοιάζουμε: Στο πηγούνι.. Που ρε μοιάζουμε, πλάκα κάνεις;
Δεν μοιάζουμε: και το ξέρουμε..
Να γίνω Ρεάλ Prowler; γίνε, και ενημέρωσε με για να σε μπανάρω..
Λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις
Η Σεβίλλη, δημιούργησε αρκετούς οπαδούς τα χρόνια του Χουάντε Ράμος, κι ακόμα περισσότερο τα χρόνια του Νταβόρ Σούκερ, που κάρφωσε το γάβρο.. Η Ντέπορ, με όπλο της το κατηφορικό Ριαθόρ, και παίχτες - καμικάζι (Βαλερόν, Τριστάν, Ναϊμπέτ, Παντιάνι..) έσπασε το κατεστημένο της Πριμέρα το 2000, κατακτώντας τον τίτλο, ενώ για χρόνια τερμάτιζε 2-3η.. Μεγάλες στιγμές μας χάρισε και στο Τσου Λου, και δε νομίζω να υπάρχει ΠΑΟΚτσης που να μην την έχει συμπαθήσει.. Η Ατλέτικο Μαδρίτης, είναι και με τη βούλα η πιο κομπλεξικιά ομάδα του πλανήτη, και καλό είναι να μην ασχολείσαι μαζί της. Το αυτό ισχύει και για τη Σαραγόσα, η οποία με τις κατάρες μας να τη συνοδεύουν το 2008, μας κούνησε μαντήλι.. Υπάρχουν Βάσκικες ομάδες όπως η Σοσιεδαδ (Σοσιεντατ, κατά το βασκικότερο..) και η Οσασούνα, που έχουν κερδίσει τη συμπάθεια μας, με τις πορείες τους, η πρώτη μάλιστα με πορεία πρωταθλητισμού το '03, ενώ η δεύτερη αφού τη γουστάρει ο Παυλάρας, εμένα με φτάνει και με περισσεύει.. Τέλος, η Βιγιαρεάλ, το άντρο των αποτυχημένων παντού Λατίνων (Ρικέλμε, Φορλάν, Σορίν..) έκανε θαύματα με τις πορείες της, εν τούτοις μιλάμε για την πιο ξενέρωτη έδρα του πλάνητη..
Μοιάζουμε με: Ελαφρώς με τη Ντέπορ, περισσότερο με την Οσασούνα κυρίως ως προς το ταμπεραμέντο των φιλάθλων τους..
Δεν μοιάζουμε με: Ατλετικο Μαδρίτης.. Κι είμαι κάθετος, οριζόντιος και πλάγιος..
Να υποστήριζα κάποια από αυτές Prowler; Είπαμε σύντροφε να είσαι αντισυμβατικός με τις ομάδες που υποστηρίζεις, αλλά μην το γαμάς κι όλας..
Νάπολι
O φτωχός Ιταλικός Νότος, έχει ένα καμάρι: τη μεγάλη Νάπολι.. Ομάδα με την οποία γνωριστήκαμε κι από κοντά, στα τέλη των 80's, για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ..
Τη φανέλα της φόρεσε ο κορυφαίος ποδοσφαιριστης όλων των εποχών, ο μεγάλος Ντιέγκο, και είναι χαρακτηριστικό πως στο Παγκόσμιο κύπελλο του '90, στα γήπεδα της Ιταλίας, ο ημιτελικός μεταξύ της διοργανώτριας χώρας, και της Αργεντινής, επρόκειτο να γίνει στο Σαν Πάολο, έδρα της Νάπολι. Οι Ναπολιτάνοι, φυσικά, υποστήριζαν Αργεντινή.. Δηλαδή, φαντάσου τον Μπάνε στην Εθνική Σερβίας, και μετά τον τελικό των 5", να γίνεται ημιτελικός Ελλάδας - Σερβίας στο Παλαί..
Το ιταλικό κατεστημένο του Βορρά, την πήγε τόσο κόντρα, όσο δεν είχε άλλο, και οι Ναπολιτάνοι γνώρισαν μετά τα μεγαλεία, και την απόλυτη παρακμή της Γ' Εθνικής.. Η αγάπη των οπαδών της, και η συνετή διαχείριση όχι απλώς την επανέφεραν στα μεγάλα σαλόνια, αλλά την κατέστησαν και πρωταγωνίστρια σε χρόνο dt..
Μοιάζουμε: στον αριθμό των τίτλων.. από 6 ο καθένας, με τα 2 εξ αυτών να είναι πρωταθλήματα.. επίσης, στο ταμπεραμέντο των τιφόζι, και στην αντιμετώπιση από το κατεστημένο.. Βασικά, μοιάζουμε σε πάρα πολλά μικροπράγματα..
Δεν μοιάζουμε: στην οργάνωση..
Να γίνω Νάπολι Prowler; Ανεπιφύλακτα..
Πρέμιερσιπ
Λίβερπουλ
.jpg)
Όσοι έχουν αγωνιστεί και στα δύο πρωταθλήματα (και Πρέμιερ Λιγκ δηλαδή, αλλά και Σούπερ Λιγκ, και λίγοι ανήκουν σε αυτό το κλαμπ των προνομιούχων) έχουν να λένε πως η ατμόσφαιρα στην Τούμπα συγκρίνεται μόνο με αυτήν του Άνφιλντ.. Το δε Κοπ, είναι κάτι σαν τη δική μας "4".. Βέβαια δεν θα μας φτάσουν ποτέ σε έδρα, αλλά κάτι κάνουν κι αυτοί..
Ομάδα της εργατικής τάξης, μεγαλούργησε τη δεκαετία του '70 ,έχοντας βάλει ήδη τις βάσεις βέβαια ο Μπιλ Σάνκλι από το '60, βάζοντας τη μπάλα κάτω (σε εποχές που όποιος δεν έπαιζε με καμινάδες, αντιμετωπιζόνταν ως μάγισσα στο μεσαίωνα..)
Οι δύο μεγαλύτερες τραγωδίες του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, το Χέϊζελ και το Χίλσμπορο είναι συνδεδεμένες με το οπαδικό της κίνημα, το οποίο συχνά εκφράζει την αντίθεση του με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ομάδας..
Μοιάζουμε σε: λαό, μπαλάρα που παίξαμε στα seventies, πρωτάθλημα που έχουμε να πάρουμε 20βάλε χρόνια..
Δεν μοιάζουμε σε: χρώμα φανέλας και τίτλους (60 τίτλους αυτοί, 6 εμείς..)
Να γίνω Λίβερπουλ Prowler; Με την ευχή μου..
Νιουκάστλ
Το καμάρι του βορρά, το μικρό Γαλατικό χωριό που αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται στους εισβολείς, κτλ, κτλ.. Το Σαιντ Τζέημς Παρκ είναι από τις πιο θορυβώδεις έδρες στο νησί, και μιλάμε για μια ομάδα που έχουν αγωνιστεί ορισμένοι από τους κορυφαίους Βρετανούς επιθετικούς έβερ: Ρας, Όουεν, Σίρερ, Μπήρντσλυ, και φυσικά ο μεγάλος Πολ Γκάσκοϊν.. Το 1996, μετά το Euro του νησιού, ο Άλαν Σίρερ (προσωπικός αγαπημένος) τότε παίχτης της Μπλάκμπερν, δέχτηκε πρόταση- μαμούθ από τη Μάντσεστερ του Σερ Άλεξ (τότε δεν ήταν Σερ ακόμα..) Την απέρριψε ασυζητητί, για να πάει (και να παίξει ως το τέλος της καριέρας του) στην ομάδα της καρδιάς του, τη Νιουκάστλ.. Ωραία και συγκινητική ιστορία, η οποία αν και δεν έχει το ΠΑΟΚτσήδικο ανάλογο της (υπάρχουν βέβαια ομοιότητες..), εν τούτοις μας θυμίζει πως το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο μπίζνα και λεφτά, αλλά ένα παιγνίδι που το παίζουν μεγάλα παιδιά, και υπάρχει και το muthafucking συναίσθημα.. Όταν ο SAS (Super Alan Shearer) σταμάτησε τη μπάλα, ανέλαβε σαν προπονητής να σώσει την (καταδικασμένη πάντως) ομάδα, χωρίς φυσικά να αποσοβήσει το μοιραίο.. Δάκρυσε ο ντουνιάς τη μέρα που οριστικοποιήθηκε ο υποβιβασμός της, με το κλάμα να διαδέχονται εκδηλώσεις αγάπης..
Μοιάζουμε σε: βόρειοι κι ετς, χρώμα φανέλας, that's pretty much it...
Δεν μοιάζουμε σε: είπαμε, κι εμείς δεν σαρώνουμε τους τίτλους αλλά όχι κι έτσι: τελευταίο πρωτάθλημα το '27, τίτλος γενικότερα το '55.. επίσης, εμείς ποτέ δεν πέσαμε, μαλάκες, εκεί στη Β' εθνική..
Να γίνω Νιουκάστλ Prowler; Μαλάκας είσαι;
Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ
Δεν είναι μόνο οι μανούρες που δημιουργούν κάθε Σάββατο σχεδόν έξω από το Ολντ Τράφορντ, είναι η πρωτοβουλία της ίδρυσης του συλλογου FC United of Manchester, ο οποίος από τα μέλη του και μόνο, συγκέντρωσε το ποσό των 4 εκ. ευρώ, για να χτίσει το δικό του γήπεδο.. Να λύσεις για τον ΠΑΟΚ..
Μοιάζουμε σε: οπαδούς ακτιβιστές..
Δεν μοιάζουμε σε: όλα τα υπόλοιπα..
Να γίνω Γιουνάϊτεντ Prowler; Αν θες να κερδίζεις, ναι..
London Calling
Τις ομάδες του Λονδίνου, και μόνο επειδή ανήκουν στην πρωτεύουσα, και ακόμα και να θες, δεν βρίσκεις τίποτα κοινό μαζί τους, τις έβαλα όλες στο ίδιο τσουβάλι.. Εικάζω θα είναι ελάχιστοι οι ΠΑΟΚτσήδες οπαδοί της Τσέλσυ ας πούμε, ή της boring boring Άρσεναλ, ή ακόμα ακόμα της Τότεναμ.. Μόνο με τη Γουέστ Χαμ μπορείς να ταυτιστείς, κι αυτό επειδή την υποστηρίζει φανατικά ο Steve Harris, των Iron Maiden..
Η Άρσεναλ, με το boring boring να τη συνοδεύει σε όλα τα 70's, ακόμα και με την πρόσληψη του Αρσέν Βενγκέρ, και την προσέλευση αστέρων όπως ο Όφερμαρς, ο Μπέργκαμπ, ο Πετί, και των νέων τότε Βιεϊρά, Ανελκά, δεν μπόρεσα να τη χωνέψω ποτέ.. Η σφαλιάρα που την έδωσαν τα παλληκάρια του Άγγελου τότε, με χαροποίησε διπλά, κι ακόμα και αν παραδεχτώ πως επί Ανρί, είδαμε και λίγο καλούτσικη μπάλα, η ηττοπάθεια που έβγαζε πάντα αυτή η ομάδα στα μεγάλα παιγνίδια, δεν θα μπορούσε να με δέσει μαζί της.. Η Τσέλσυ, ομάδα με ελάχιστες διακρίσεις προ Αμπράμοβιτς, με ήταν ιδιαίτερα συμπαθής το διάστημα που είχε αγοράσει έναν από τους αγαπημένους μου σέντερ φορ, τον Τζιανλούκα Βιάλλι.. Ήταν τα πρώτα χρόνια της εποχής Μπόσμαν, και οι κρυόκωλοι Άγγλοι, άνοιγαν τα σύνορα τους σε Ιταλούς, Γάλλους, Γερμανούς, Ολλανδούς και Ισπανούς, αφού το ποδόσφαιρο τους είχε αφήσει πολύ πίσω..Αγωνιστικά, ήταν όμορφη, οπαδικά όμως ανύπαρκτη, και η ελεύση του Ρομάν με τον Ζοζέ, ήταν η ταφόπλακα μου στη σχέση μας.. Τότεναμ έγιναν πολλά ΠΑΟΚτσάκια επί Αρντίλλες και Βίγια, αλλά πως μπορείς να υποστηρίζεις μια ομάδα που είναι γκόμενα όλου του νησιού; (και της Τσέλσυ, και της Άρσεναλ, και της Λίβερπουλ, και της Γιουνάϊτεντ..)
Μοιάζουμε στο: γεγονός πως αντίθετα με μας, η πρωτεύουσα ΔΕΝ ήταν το κατεστημένο εκεί, και οι ομάδες του Λονδίνου έδιναν για χρόνια τη μάχη τους για διάκριση χωρίς "βοήθειες"
Δεν μοιάζουμε στο: ότι είναι φλώροι, άχρωμοι και όλα τα "α" που βαριέμαι τώρα να γράψω..
Να υποστηρίξω κάποια ομάδα του Λονδίνου Prowler; Και δε γίνεσαι πρεζάκιας; Πιο καλά θα περνάς..
Πριμέρα Ντιβισιόν
Αθλέτικ Μπιλμπάο
Αφού κι ο ΠΑΟΚ, δεν είναι απλώς μια ομάδα, αλλά ένα κοινωνικό φαινόμενο (έτσι δεν λέμε;)τότε πιο ταιριαστή σε μας ομάδα από την Μπιλμπάο, δεν έχει.. Το όνομα "Αθλέτικ" φανερώνει το αγγλικό στοιχείο κατά την ίδρυση της, ενώ τα χρόνια του Φράνκο, μετονομάστηκε στο ισπανικότερο "Ατλέτικο".. Επί σειρά ετών, θέση στην ομάδα είχαν μόνο οι παίχτες της ακαδημίας της ( της Cantera=αλάνα), και η φανέλα της ήταν αμόλυντη από χορηγίες.. Το γεγονός όμως πως βρέθηκε αρκετές φορές στο φάσμα του υποβιβασμού (και είναι η μία από τις 3 Ισπανικές ομάδες που δεν έπεσαν ποτέ..) έκανε τους παράγοντες να βάλουν νερό στο κρασί τους, και στις δύο περιπτώσεις.. Βέβαια, πάλι οι ποδοσφαιριστές που την απαρτίζουν, πρέπει υποχρεωτικά να είναι μόνο Βάσκοι.. Είναι ο 3ος σύλλογος της Ισπανίας σε τίτλους, ενώ ο Άγιος Μάμας (Σαν Μαμές) που έδωσε το όνομα του στην έδρα της ομάδας, ήταν ο Χριστιανός που βρέθηκε στην αρένα με τα λιοντάρια, (τα οποία όμως, από σεβασμό στο πανηγύρι, αρνήθηκαν να τον φάνε) κι έτσι και το περίφημο "Λάκκος των Λεόντων" όπως αποκαλείται πια το γήπεδο..
Μοιάζουμε σε: κουλτούρα, τελευταίο πρωτάθλημα το 1984 (περίπου σαν κι εμάς δηλαδή), το παρατσούκλι της "ομάδα Κυπέλλου"..
Δεν μοιάζουμε σε: όλα αυτά τα περήφανα, που πολύ θα θέλαμε να κάνουμε κι εμείς..
Να γίνω Αθλέτικ Prowler; Γιατί; Δεν είσαι ήδη;
Μπαρσελόνα
Τα τελευταία χρόνια, φίλος με τους Καταλανούς έγινε ο Άρης, δημιουργώντας την Μπαρσελόνα Βου και έχοντας για υποψήφιο πρόεδρο τον Ροναλντίνιο.. Τα χρόνια εκείνα ήταν ωραία, ο Ρόνι έστελνε μεγάλες αγκαλιές αγάπης στις επιστολές του, στις οποίες αρωμάτιζε το χαρτί, οι νέοι Χαβίτο και Κάλβο, ανυπομονούσαν να βρεθούν από τις ακαδημίες της Μασία, στο Μπομπονέρα των Βλακανίων, και ο Γκιγέρμο Όγιος, ο άνθρωπος στον οποίο τα χρωστάει όλα ο Μέσι (κι ακόμα τον μνημονεύει, σε κάθε του συνέντευξη..) έστηνε τα BBQ βδομάδα παρά βδομάδα.. Το πρότζεκτ τινάχτηκε στον αέρα όμως, όταν κάθε που ψιχάλιζε, ο Ρούλης τα τσιμπούκια άρχιζε, και μετά ο Ρόνι ήταν ράκος στα γήπεδα της πριμέρα.. Δεν είναι τυχαίο, πως η τελευταία καλή χρονιά του Ροναλντίνιο, συνέπεσε με την τελευταία φορά που ο Άρης πέρασε τον ΠΑΟΚ στη βαθμολογία..
Μοιάζουμε σε: όλο αυτό το κοινωνικό-πολιτικό παρασκήνιο, και το κατεστημένο της Μαδρίτης, που την κυνήγησε λυσσαλέα για χρόνια..περίπτωση προδοσίας (Φίγκο / Φασούλας) ..και επίσης, ρουφιάνος συμπολίτης..
Δεν μοιάζουμε στο: ότι, μαζί με τους εξωγηπεδικούς αγώνες, έκαναν και δουλειά μέσα στα γήπεδα όλον αυτόν τον καιρό, με αποτέλεσμα το σύνολο που βλέπουμε εδώ και 4 χρόνια, να θεωρείται η κορυφαία ομάδα ποδοσφαίρου όλων των εποχών.. επίσης, παίρνουν και κάποια σφυρίγματα, αλλά οκ, δεν το κάνουμε θέμα..
Να γίνω Μπάρτσα Prowler; Αν ήσουν από παλιά, πρέπει να χαίρεσαι.. Αν δεν ήσουν και θες να γίνεις σήμερα, κινδυνέυεις να στιγματιστείς πως είσαι οπαδός της νίκης..
Βαλένθια
Όλοι αυτοί οι ΠΑΟΚτσήδες που σε κάποια φάση από αντίδραση, δεν ήθελαν να υποστηρίζουν ούτε Μπάρτσα, ούτε Ρεάλ, και απόειδαν και με τα (αγωνιστικά) χάλια της Μπιλμπάο, βρήκαν καταφύγιο στη Βαλένθια.. Θες λίγο τα χρώματα, θες λίγο η έδρα, θες η ομαδάρα που είχε στις αρχές των 00's, με Μεντιέτα, Πιόχο Λόπες, Ανγκλομά, Ντζούκιτς, Κανιθάρες και προπονητή τον Κούπερ
(όχι αυτόν ρε μαλάκα..)
και οι επαρχιώτες του Λεβάντε, μακριά από τα κέντρα των αποφάσεων, δημιούργησαν αρκετούς θαυμαστές στην ΠΑΟΚτσήδικη οικογένεια.. Εν τούτοις, η ομάδα όπως καταλάβαμε αργότερα, είναι τέρμα ξενέρωτη, από πίσω δεν υποβόσκει κανένα πολιτικό background, ούτε καν μια love/hate ιστορία, και όποιος τη συμπάθησε τότε, το πιθανότερο είναι σήμερα να έχει αλλάξει ομάδα..
Μοιάζουμε σε: χρώματα..Μαύρο, άσπρο + πορτοκαλί.. Σκέφτεσαι τίποτε καλύτερο.. επίσης, στο ότι κανένας από τους MVP της, φεύγοντας δεν έκανε καριέρα πουθενά..Ο Μεντιέτα εξαφανίστηκε από τον χάρτη, η Λάτσιο πήρε το φάντασμα του Πιόχο Λόπες, ο Φαρινός είτε πήγε, είτε δεν πήγε στην Ίντερ ήταν το ένα και το αυτό.. Όπως και οι δικοί μας, Σβούρας, Οκκάς, Καφές κτλ..
Δεν μοιάζουμε σε: ποδοσφαιρικό ρεαλισμό.. Όταν η κρίση χτύπησε την πόρτα, ξεπούλησαν ότι είχαν και δεν είχαν, και ξαναέφτιαξαν από την αρχή μια σπουδαία ομάδα, με το 1/3 των χρημάτων.. Ξενέρωτοι..
Να γίνω Βαλένθια Prowler; Να γίνεις.. Επίσης, να μην πίνεις, να μην καπνίζεις, να μην ξενυχτάς, να συνηθίσεις το τέϊον, και να περιμένεις το τέλος..
Ρεάλ Μαδρίτης
(πάγωσε το αίμα σου με τους χουλιγκάνους;)
Το να δηλώνεις οπαδός του ΠΑΟΚ, και συγχρόνως και της Ρεάλ, είναι τόσο φυσικό, όσο να είσαι Μουσουλμάνος, και να τρως χοιρινό.. Καμία σχέση..
Οι λόγοι αναφέρθηκαν και πιο πάνω, στο κομμάτι της Μπαρτσελόνα, και δεν είναι οι μόνοι.. Ντουντούκα ας πούμε για κερκίδα, έχουν μόνο στο Καραϊσκάκη, οι οπαδοί τους είναι ως επί το πλείστον ρατσιστές και ακροδεξιοί, διοικητικά τους χαρακτηρίζει η απόλυτη αλαζονεία με τη δημιουργία των Galacticos, στις αρχές του 2000, ενώ στο δυναμικό τους βρίσκονται 2 από τις πλέον αχώνευτες φιγούρες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο: ο Κριστιάνο Ρονάλντο, κι ο Μοουρίνιο..Μιλάμε για τον ορισμό του κατεστημένου, και όποιος ΠΑΟΚτσης με πει πως είναι Ρεάλ, αφού τον στραβοκοιτάξω, θα απομακρυνθώ όσο πιο πολύ γίνεται..
Μοιάζουμε: Στο πηγούνι.. Που ρε μοιάζουμε, πλάκα κάνεις;
Δεν μοιάζουμε: και το ξέρουμε..
Να γίνω Ρεάλ Prowler; γίνε, και ενημέρωσε με για να σε μπανάρω..
Λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις
Η Σεβίλλη, δημιούργησε αρκετούς οπαδούς τα χρόνια του Χουάντε Ράμος, κι ακόμα περισσότερο τα χρόνια του Νταβόρ Σούκερ, που κάρφωσε το γάβρο.. Η Ντέπορ, με όπλο της το κατηφορικό Ριαθόρ, και παίχτες - καμικάζι (Βαλερόν, Τριστάν, Ναϊμπέτ, Παντιάνι..) έσπασε το κατεστημένο της Πριμέρα το 2000, κατακτώντας τον τίτλο, ενώ για χρόνια τερμάτιζε 2-3η.. Μεγάλες στιγμές μας χάρισε και στο Τσου Λου, και δε νομίζω να υπάρχει ΠΑΟΚτσης που να μην την έχει συμπαθήσει.. Η Ατλέτικο Μαδρίτης, είναι και με τη βούλα η πιο κομπλεξικιά ομάδα του πλανήτη, και καλό είναι να μην ασχολείσαι μαζί της. Το αυτό ισχύει και για τη Σαραγόσα, η οποία με τις κατάρες μας να τη συνοδεύουν το 2008, μας κούνησε μαντήλι.. Υπάρχουν Βάσκικες ομάδες όπως η Σοσιεδαδ (Σοσιεντατ, κατά το βασκικότερο..) και η Οσασούνα, που έχουν κερδίσει τη συμπάθεια μας, με τις πορείες τους, η πρώτη μάλιστα με πορεία πρωταθλητισμού το '03, ενώ η δεύτερη αφού τη γουστάρει ο Παυλάρας, εμένα με φτάνει και με περισσεύει.. Τέλος, η Βιγιαρεάλ, το άντρο των αποτυχημένων παντού Λατίνων (Ρικέλμε, Φορλάν, Σορίν..) έκανε θαύματα με τις πορείες της, εν τούτοις μιλάμε για την πιο ξενέρωτη έδρα του πλάνητη..
Μοιάζουμε με: Ελαφρώς με τη Ντέπορ, περισσότερο με την Οσασούνα κυρίως ως προς το ταμπεραμέντο των φιλάθλων τους..
Δεν μοιάζουμε με: Ατλετικο Μαδρίτης.. Κι είμαι κάθετος, οριζόντιος και πλάγιος..
Να υποστήριζα κάποια από αυτές Prowler; Είπαμε σύντροφε να είσαι αντισυμβατικός με τις ομάδες που υποστηρίζεις, αλλά μην το γαμάς κι όλας..
Καμπιονάτο
Νάπολι
O φτωχός Ιταλικός Νότος, έχει ένα καμάρι: τη μεγάλη Νάπολι.. Ομάδα με την οποία γνωριστήκαμε κι από κοντά, στα τέλη των 80's, για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ..
Τη φανέλα της φόρεσε ο κορυφαίος ποδοσφαιριστης όλων των εποχών, ο μεγάλος Ντιέγκο, και είναι χαρακτηριστικό πως στο Παγκόσμιο κύπελλο του '90, στα γήπεδα της Ιταλίας, ο ημιτελικός μεταξύ της διοργανώτριας χώρας, και της Αργεντινής, επρόκειτο να γίνει στο Σαν Πάολο, έδρα της Νάπολι. Οι Ναπολιτάνοι, φυσικά, υποστήριζαν Αργεντινή.. Δηλαδή, φαντάσου τον Μπάνε στην Εθνική Σερβίας, και μετά τον τελικό των 5", να γίνεται ημιτελικός Ελλάδας - Σερβίας στο Παλαί..
Το ιταλικό κατεστημένο του Βορρά, την πήγε τόσο κόντρα, όσο δεν είχε άλλο, και οι Ναπολιτάνοι γνώρισαν μετά τα μεγαλεία, και την απόλυτη παρακμή της Γ' Εθνικής.. Η αγάπη των οπαδών της, και η συνετή διαχείριση όχι απλώς την επανέφεραν στα μεγάλα σαλόνια, αλλά την κατέστησαν και πρωταγωνίστρια σε χρόνο dt..
Μοιάζουμε: στον αριθμό των τίτλων.. από 6 ο καθένας, με τα 2 εξ αυτών να είναι πρωταθλήματα.. επίσης, στο ταμπεραμέντο των τιφόζι, και στην αντιμετώπιση από το κατεστημένο.. Βασικά, μοιάζουμε σε πάρα πολλά μικροπράγματα..
Δεν μοιάζουμε: στην οργάνωση..
Να γίνω Νάπολι Prowler; Ανεπιφύλακτα..
Ρόμα
Μετά τους Ναπολιτάνους, οι άλλοι τιφόζι των γειτόνων που κερδίζουν το σεβασμό μου, είναι οι Ρωμάνοι.. Οπαδοί της εκδρομής κι αυτοί, σαν κι εμάς, έκαναν κι αυτοί κοντά 20 χρόνια (18) για να δουν ένα πρωτάθλημα, όμως είναι πάντα στο πλευρό της ομάδας τους.. Τα επεισοδιακά ντέρμπυ με την συμπολίτισσα Λάτσιο, βρίσκουν σχεδόν πάντα νικήτρια τη Ρόμα, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ούσα ξεγραμμένη, πηγαίνει σε Μιλάνο και Τορίνο, και ράβει ωραιότατα κοστουμάκια στους αντιπάλους της.. Μεγάλος και τρελός σύλλογος, η σχέση ομάδας - λαού, στην πιο ταιριαστή της εφαρμογή..
Μοιάζουμε σε: λαό..πάρα πολύ όμως, δες και την φωτό..ιστορίες προδοσίας, ο Καπέλο (Μπαεβιτς σαν να λέμε..) τους παράτησε με την πρώτη ευκαιρία..
Δεν μοιάζουμε σε: σεβασμό που δείχνουν στις αξίες τους.. Ο δικός μας Τόττι, είτε θα μας είχε παρατήσει ένα βράδυ μετά από μια ήττα που θα του γαμούσαμε ότι είχε και δεν ειχε, είτε θα τον πουλούσαμε στην πρώτη προσφορά..
Να γίνω Ρόμα Prowler; Αν δεν γίνεις Νάπολι, η Ρόμα είναι μια εξαιρετική επιλογή..
Γιουβέντους
Πολύς κόσμος είναι Γιούβε στην Ιταλία, κυρίως λόγω χρωμάτων, και ακόμα πιο κυρίως, λόγω του ότι δεν παρακολουθεί διεθνή.. Δεν γίνεται δηλαδή, να ασχολείσαι με τα ξένα πρωταθλήματα, να έχεις δει ζωντανά τα εγκλήματα που γινόντουσαν για να κερδίζει αυτή η ομάδα, να έχεις ακούσει τις καταγγελίες του Ζέμαν, για την φαρμακαποθήκη που διατηρούσε η Signora, και να υποστηρίζεις ακόμα αυτόν τον σύλλογο.. Εντάξει, κι εμείς ένα βήμα από το να γίνουμε τέτοιοι ήμασταν, τότε με το μνημόνιο συνεργασίας που ειχε υπογράψει ο Κρυσταλλίδης με τον Ντελισσάντι, αλλά το παλληκάρι ο Μπάτμαν, μπροστά στον κίνδυνο να μας κακοχαρακτηρίσουν, τορπίλλισε τη συμφωνία.. "Να πα να γαμηθούν και τα λεφτά, για μια αξιοπρέπεια ζούμε" φέρεται να είχε πει στον Βενιζέλο, λίγο πριν πουλήσει το "Ακροπόλ".. Βέβαια, η Ζούβε, πλήρωσε για το Calciopolis, και πλήρωσε πολύ ακριβά κι όλας, με υποβιβασμό, με αφαίρεση βαθμών και τίτλων, κάτι που πολύ αμφιβάλλω αν θα γινόταν ποτέ στην Ελλάδα (το πιθανότερο, αυτοί που θα πήγαιναν να καταθέσουν, να έχαναν το δρόμο προς το δικαστήριο..).. Σε αυτά τα πέτρινα χρόνια, οι "μεγάλοι" του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου έπεσαν πάνω στο πτώμα της να της πάρουν τους καλύτερους της παίχτες.. Μόνο ο Ντελ Πιέρο, κι ο Μπουφόν έμειναν πιστοί στην Κυρία, και φυσικά ο Πιντουρίκιο με το σπαθί του περνάει στο πάνθεον των αληθινά μεγάλων, δίπλα στους Μπέτεγκα, Σιβόρι, Πλατινί και Μπόνιεκ..
Μοιάζουμε σε: χρώματα και μόνο
Δεν μοιάζουμε σε: όλα τα υπόλοιπα..
Να γίνω Γιουβέντους Prowler; Με τίποτα
Μίλαν - Ίντερ
Όπως λέμε "γαβροβάζελος"..
Ποδοσφαιρικά και μόνο, η Μίλαν μας έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές μαγείας, και με τους Ολλανδούς, και με τους Γιούγκους (Σαβίτσεβιτς - Μπόμπαν) και με τα γερόντια της αργότερα.. Εμπνέει δέος, ο τρόπος που φέρονται σε σπουδαίους ποδοσφαιριστές και αξίες, κι έτσι τους κρατάει (και παίζουν κι όλας) μέχρι τα βαθιά γεράματα.. Είναι μια ομάδα που σέβομαι για τους τίτλους της, και το κατά καιρούς εντυπωσιακό ποδόσφαιρο που έπαιξε, μα ως εκεί..
Η κλαψομούνα από την άλλη, είναι ίσως η πιο αχώνευτη ομάδα στον κόσμο.. Αιώνια γκόμενα της συμπολιτισσας Μίλαν, μα και της Γιούβε, με δεκάδες μεταγραφές κάθε χρόνο, συνεχείς αλλαγές προπονητή, παίχτες που έδιωχνε σαν αποτυχημένους (Σιμεόνε, Ζέεντορφ, Ρομπέρτο Κάρλος) να διαπρέπουν όπου κι αν πήγαν, και μονίμως 2η, 3η και καταιδρωμένη.. Μέχρι που το Calciopolis, της έδωσε πίσω τα κλεμμένα πρωταθλήματα, άφησε και όλους τους πιθανούς ανταγωνιστές της 20 βαθμούς, 30 βαθμούς και μια κατηγορία πίσω, κι έχτισε δυναστεία στα καλά καθούμενα (όχι του Σαράτση..) Η επιστροφή της Μίλαν σε τοπ επίπεδο, εδώ και κανα δύο χρόνια, αλλά και αναγέννηση της Γιούβε, έφεραν την κλαψομούνα στη φυσική της θέση..
Μοιάζουμε: σε τίποτα
Δεν μοιάζουμε: σε όλα
Να γίνω Μίλαν ή Ίντερ Prowler; άμα είναι να γίνεις κάποια από τις δύο, γίνε Μίλαν.. Αμα γίνεις Ίντερ, του χρόνου τα λεφτά για το διαρκείας κάντα παστέλια, να σε μείνει η γλύκα.. Δεν σκαμπάζεις από μπάλα..
Εδώ είμαστε για να συζητήσουμε τις ενστάσεις σας, εντάξει λοιπές δυνάμεις στην Ιταλία ποιά να έβαζα; Τη Λάτσιο; Των ακροδεξιών; Ή τη Φιορεντίνα; (μμμ, τη Φιορεντίνα μπορούσα κι έπρεπε να τη βάλω, Ρούϊ Κοστα, Μπατιστούτα, Τόλντο.. υπόθεση Ρομπέρτο Μπάτζιο) ενώ στα υπόλοιπα πρωταθλήματα, ίσως πλην της Μπουντεσλίγκα - που απλώς δεν γουστάρω - δεν νομίζω να υπάρχει κάποια σοβαρή πρόταση.. Θα μπορούσα να φτιάξω κι ένα με Εθνικές όμως..
Χμμμ..
θα πάμε και σε part two μάλλον..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου