Έχε γεια

Δήλωση παραίτησης Θόδωρου Ζαγοράκη

Οι τελευταίες εξελίξεις στον Σύλλογο, η παρατεταμένη αποσυσπείρωση και οι αντιδράσεις μερίδας -μικρής ή μεγάλης δεν έχει σημασία πια- οπαδών μου δείχνουν ξεκάθαρα το δρόμο που πρέπει ν' ακολουθήσω με μόνο γνώμονα το καλό της ομάδας.

Δεδομένου ότι το δικό μου μοντέλο διοίκησης είχε ως απαράβατο όρο την ενότητα και τη συσπείρωση, πάνω στα οποία πορευτήκαμε τα τελευταία 4,5 χρόνια, συνέχεια δεν μπορεί να υπάρξει, ειδικά από τη στιγμή που η αντίδραση κάποιων προς το πρόσωπό μου, στοχοποιεί και καταστρέφει την ομάδα που όλοι αγαπάμε. Δεν είναι στιγμή ούτε αυτοκριτικής, ούτε κριτικής.

Αποχωρώ από τη Διοίκηση της ΠΑΕ Π.Α.Ο.Κ. σε μια δύσκολη στιγμή προκειμένου να επιστρέψει στον Σύλλογο το κλίμα αγάπης και ενότητας. Αν αυτά τα χρόνια έκανα καλό ή κακό, προάσπισα ή όχι τα συμφέροντα της ομάδας, θα τα κρίνει ο χρόνος κι η ιστορία.

Ευχαριστώ τους συνεργάτες μου και μέσα σ' αυτούς συγκαταλέγω και όλους τους ανώνυμους φιλάθλους, που με πολλούς διαφορετικούς τρόπους βοήθησαν την ομάδα να πετύχει όσα πέτυχε τα τελευταία 4,5 χρόνια. Θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να συνεχίσουν με τον ίδιο και μεγαλύτερο ζήλο να στηρίζουν την ομάδα.

Ο Π.Α.Ο.Κ. για μένα εξακολουθεί να είναι πάνω απ' όλα...

Με τιμή

Θόδωρος Ζαγοράκης

Ώρα καλή!

Όσο για το τι θα κρίνει ο χρόνος και η ιστορία, αυτά λένε

"μηδέν τίτλοι".

Πρόεδρος του ΠΑΟΚ, ο οποίος δεν κατακτά τίτλο με την ομάδα,

είναι αποτυχημένος. Τελεία και παύλα (κι ας έφυγε η καύλα)

Δεν με νοιάζει, αν δεν κατέκτησαν οι προηγούμενοι.

Είναι κι εκείνοι αποτυχημένοι.

Κι αν στόχος δεν ήταν αυτός, αλλά η εξυγίανση, απέτυχες κι εκεί.

Κι αν ούτε αυτός ήταν στόχος, αλλά ήταν η συσπείρωση, τότε 

απέτυχες κι εκεί.

Δεν συζητάω για τη ρύθμιση των χρεών, εδώ σε 4.5 χρόνια,

έφτιαξες όσα κι ο Μπάτμαν σε 7.

Και να πείς δεν είχες έσοδα;

80 εκατομμύρια πέρασαν από τα χέρια σου, και χτες έπαιζα

το ματς της χρονιάς με τον Τσιρίλο και τον Ρομπέρ.

Απέναντι στους ήμιάνεργους, βασικούς χρηματοδότες των 

επαναστάσεων σου, όφειλες να είσαι πιο ειλικρινής.

Από την αρχή. Και όχι όποτε πιέζεσαι, να αποχωρείς.

Όπως κι αν έχει, έχε γεια.