Ανηφορίζοντας προς την Τούμπα χτες ήξερα εκ των προτέρων πως θα παρακολούθουσα ένα σπουδαίο ματς: Είναι τέτοια η ποιότητα των ομάδων μεσοεπιθετικά που άνετα αν έκλεινες τον ήχο θα νόμιζες πως βλέπεις Σεβίλλη - Βαλένθια (κι εφόσον η τηλεόραση σου είναι ασπρόμαυρη πάντα, για να μην μπερδεύεσαι με τις φανέλες)
Κατηφορίζοντας από την Τούμπα, με έπιασε μια λιγούρα, και σταμάτησα σε γνωστό ψητοπωλείο να χτυπήσω 2 διπλές πίτες με τριπλό σουβλάκι, και από όλα χωρίς κρεμμύδι, γιατί περιμένει και το πρόσωπο.. Εκεί κάτι πήρε το αυτί μου για το ματς από τους γνωστούς ειδήμονες, αλλά δεν έδωσα σημασία γιατί καθόμουν πολύ μακριά. Υπέγραψα κάτι αυτόγραφα σε φωτογραφίες μου, χαρτοπετσέτες, λαδόκολλες, πάνω σε ένα σνίτσελ, στα βυζιά μιας γκόμενας και στον κώλο ενός μόμολου που ο πατέρας του με ακούει κάθε μέρα στο ράδιο.
Στη συνέχεια πήγα να χτυπήσω κάτι γλυκό και βρέθηκα σε γνωστή κρεπερί, όπου μόλις είδα έναν πιτσιρικά να τρώει ένα χοτ ντογκ, το λιμπίστηκα και πήρα κι εγώ δύο πριν πάρω τις γλυκές μου κρεπούλες. Εκεί λοιπόν, άκουσα γκρίνια για το ματς.
Μα είμαστε σοβαροί;
Εν έτει 2012 ο έλληνας νομίζει ότι ξέρει τα πάντα, κι αν έμαθε να κρύβει τα χρέη του, και να συντάσσει μόνος του τη φορολογίκη του δήλωση, μπάλα ακόμα δεν έμαθε να βλέπει.
Καταρχήν, ο Γλύκος για τον οποίο άκουσα τόσα, έχει συμμετοχή και στα 3 δοκάρια. Στα δύο πρώτα ειδικά τη βρίσκει με τα νύχια, ενώ στο 3ο φυσάει τη μπάλα τόσο όσο να μην μπει στα δίχτυα. Δεν θέλω ούτε να φαντάζομαι τι θα γινόταν αν είχαμε άλλον τερματοφύλακα χτες. Ο Δώνης διάβασε πολύ καλά το ματς, ξέρει πως σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά συγκυρία, χρειάζεται και το τελευταίο ευρώ, και ρίσκαρε με άλλο ένα 2 ημ/ 1 τελικο, που αποφέρει το αξιοσέβαστο 30ρι απόδοση.
Ο Κουμάλο βρίσκει συνεχώς τα πατήματα του, στη φάση του πέναλτυ αδικείται καθώς στη χώρα του τέτοιες επεμβάσεις όχι μόνο δεν τιμωρούνται, αλλά επιβραβεύονται, και μόλις άλλαξε παπούτσια είδαμε άλλον παίχτη. Το μόνο που φοβάμαι, είναι πως μόλις προσαρμοστεί, η Τότεναμ θα τον ζητήσει πίσω, αλλά ο Ιβάν ξέρω από μέσα πως είναι διατεθειμένος να πληρώσει τη ρήτρα των 10 εκ ευρώ, για να τον κάνει μόνιμο κάτοικο Τούμπας.
Ο Φωτάκης βγάζει την ασίστ στο γκολ, και εδώ ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον Λώρενς.
Ο πανέξυπνος Ιρλανδός αντιλαμβάνεται γρήγορα σε τι κωλοχανείο πρωτάθλημα ήρθε και μετά το πέσιμο, ασκεί συνεχή πίεση στον Μήτσιο. Του λέει πως έξω από το σπίτι του, διπλοπαρκάρουν οι γκόμενοι, του εξηγεί πως αν δεν κερδίσει ο ΠΑΟΚ, θα πάει κι αυτός μια βόλτα (κι έχει πείρα από παρτούζες ο Λόρενς), εν ολίγοις μεταφέρει μια σύγχυση άλλο πράμα στον ρέφερυ. Στη φάση του '88, σφυρίζει ο ίδιος ο Ιρλανδός, και φωνάζει "Stithite!" και ο Μήτσιος που τελεί υπό μαστούρα γλυκιά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Καλά κάνει και το εκτελεί ο Κλάους, γιατί αν βγει 1ος σκόρερ θα πουληθεί πιο εύκολα, και κάπου έκει τελειώνει το ματς. Ο Γλύκος κάνει την έξοδο του "''οποιον πάρει ο Χάρος" προς το τέλος, αλλά τα νέα παπούτσια του Κουμάλο είναι τόσο δυνατά που δεν θα άφηναν ούτε τον Μέσι να σκοράρει.
Η νίκη ήρθε, κι αυτό είναι που μετράει, έσπασε μια αρνητική παράδοση με τον Αστέρα, μην ξεχνάμε πως πέρυσι με θεωρητικά καλύτερο υλικό, τα επικίνδυνα πειράματα του επικίνδυνου Ρουμάνου μας υποχρέωσαν σε ήττα με 2-3.
Τώρα, ο Δώνης θα βρει κι αυτός τα πατήματα του, γιατί ξεκινάει να πάει στο γραφείο του, και βρίσκεται στο κυλικείο, πάει να κατουρήσει κι ανοίγει το ψυγείο, πάει στο περίπτερο και πέφτει από το μπαλκόνι. Το ματς της Ξάνθης δεν θα είναι εύκολο, αλλά αυτός ο ΠΑΟΚ δεν έχει κανένα πρόβλημα απέναντι σε τέτοιες ομάδες, και θα το δείτε.
Κατηφορίζοντας από την Τούμπα, με έπιασε μια λιγούρα, και σταμάτησα σε γνωστό ψητοπωλείο να χτυπήσω 2 διπλές πίτες με τριπλό σουβλάκι, και από όλα χωρίς κρεμμύδι, γιατί περιμένει και το πρόσωπο.. Εκεί κάτι πήρε το αυτί μου για το ματς από τους γνωστούς ειδήμονες, αλλά δεν έδωσα σημασία γιατί καθόμουν πολύ μακριά. Υπέγραψα κάτι αυτόγραφα σε φωτογραφίες μου, χαρτοπετσέτες, λαδόκολλες, πάνω σε ένα σνίτσελ, στα βυζιά μιας γκόμενας και στον κώλο ενός μόμολου που ο πατέρας του με ακούει κάθε μέρα στο ράδιο.
Στη συνέχεια πήγα να χτυπήσω κάτι γλυκό και βρέθηκα σε γνωστή κρεπερί, όπου μόλις είδα έναν πιτσιρικά να τρώει ένα χοτ ντογκ, το λιμπίστηκα και πήρα κι εγώ δύο πριν πάρω τις γλυκές μου κρεπούλες. Εκεί λοιπόν, άκουσα γκρίνια για το ματς.
Μα είμαστε σοβαροί;
Εν έτει 2012 ο έλληνας νομίζει ότι ξέρει τα πάντα, κι αν έμαθε να κρύβει τα χρέη του, και να συντάσσει μόνος του τη φορολογίκη του δήλωση, μπάλα ακόμα δεν έμαθε να βλέπει.
Καταρχήν, ο Γλύκος για τον οποίο άκουσα τόσα, έχει συμμετοχή και στα 3 δοκάρια. Στα δύο πρώτα ειδικά τη βρίσκει με τα νύχια, ενώ στο 3ο φυσάει τη μπάλα τόσο όσο να μην μπει στα δίχτυα. Δεν θέλω ούτε να φαντάζομαι τι θα γινόταν αν είχαμε άλλον τερματοφύλακα χτες. Ο Δώνης διάβασε πολύ καλά το ματς, ξέρει πως σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά συγκυρία, χρειάζεται και το τελευταίο ευρώ, και ρίσκαρε με άλλο ένα 2 ημ/ 1 τελικο, που αποφέρει το αξιοσέβαστο 30ρι απόδοση.
Ο Κουμάλο βρίσκει συνεχώς τα πατήματα του, στη φάση του πέναλτυ αδικείται καθώς στη χώρα του τέτοιες επεμβάσεις όχι μόνο δεν τιμωρούνται, αλλά επιβραβεύονται, και μόλις άλλαξε παπούτσια είδαμε άλλον παίχτη. Το μόνο που φοβάμαι, είναι πως μόλις προσαρμοστεί, η Τότεναμ θα τον ζητήσει πίσω, αλλά ο Ιβάν ξέρω από μέσα πως είναι διατεθειμένος να πληρώσει τη ρήτρα των 10 εκ ευρώ, για να τον κάνει μόνιμο κάτοικο Τούμπας.
Ο Φωτάκης βγάζει την ασίστ στο γκολ, και εδώ ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τον Λώρενς.
Ο πανέξυπνος Ιρλανδός αντιλαμβάνεται γρήγορα σε τι κωλοχανείο πρωτάθλημα ήρθε και μετά το πέσιμο, ασκεί συνεχή πίεση στον Μήτσιο. Του λέει πως έξω από το σπίτι του, διπλοπαρκάρουν οι γκόμενοι, του εξηγεί πως αν δεν κερδίσει ο ΠΑΟΚ, θα πάει κι αυτός μια βόλτα (κι έχει πείρα από παρτούζες ο Λόρενς), εν ολίγοις μεταφέρει μια σύγχυση άλλο πράμα στον ρέφερυ. Στη φάση του '88, σφυρίζει ο ίδιος ο Ιρλανδός, και φωνάζει "Stithite!" και ο Μήτσιος που τελεί υπό μαστούρα γλυκιά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Καλά κάνει και το εκτελεί ο Κλάους, γιατί αν βγει 1ος σκόρερ θα πουληθεί πιο εύκολα, και κάπου έκει τελειώνει το ματς. Ο Γλύκος κάνει την έξοδο του "''οποιον πάρει ο Χάρος" προς το τέλος, αλλά τα νέα παπούτσια του Κουμάλο είναι τόσο δυνατά που δεν θα άφηναν ούτε τον Μέσι να σκοράρει.
Η νίκη ήρθε, κι αυτό είναι που μετράει, έσπασε μια αρνητική παράδοση με τον Αστέρα, μην ξεχνάμε πως πέρυσι με θεωρητικά καλύτερο υλικό, τα επικίνδυνα πειράματα του επικίνδυνου Ρουμάνου μας υποχρέωσαν σε ήττα με 2-3.
Τώρα, ο Δώνης θα βρει κι αυτός τα πατήματα του, γιατί ξεκινάει να πάει στο γραφείο του, και βρίσκεται στο κυλικείο, πάει να κατουρήσει κι ανοίγει το ψυγείο, πάει στο περίπτερο και πέφτει από το μπαλκόνι. Το ματς της Ξάνθης δεν θα είναι εύκολο, αλλά αυτός ο ΠΑΟΚ δεν έχει κανένα πρόβλημα απέναντι σε τέτοιες ομάδες, και θα το δείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου