Buona sera, buona sera, καλοί μου φίλοι.
Εμαθα, άκουσα πως γίνεται λόγος για την πάρτη μου, και είπα από τα ξένα που βρίσκομαι να χτυπήσω (από ιντερνετ καφέ, οπότε μην περιμένετε φωτό αρχείου) με κειμενάκι για την πρεμιέρα της Α1.
Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ και πάλι;
Και αν βάλουμε μέσα σε αυτά, τα ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός, πόσες φορές πια;
Είπα δεν έχω εύκαιρο και το αρχείο μου, αλλά πρόχειρα θυμάμαι, μια το 2002-03, μια πέρυσι και μια το 1995-96. Αλλά τι πρεμιέρα κι εκείνη, ε;
Μετά την (επεισοδιακή, τουλάχιστον) ολοκλήρωση της καταστροφής, στη χρονιά που προηγήθηκε (μετά το κύπελλο στη Λαμία, η ομάδα καταποντίστηκε στα πλέυ- οφς, γνώρισε δύο σαδομαζοχιστικού χαρακτήρα ήττες σε back to back παιχνίδια από τον γηραίο του Μπέρυ και του Ζντοβτς,αλλά και του Αστεριάδη και του Χωλόπουλου) και μπροστά στο φάσμα της απώλειας του Μπάνε Πρέλεβιτς, ο Λάκης Οικονομίδης διαλέγει ποια σημαία θα υποσταλεί. Και επιλέγει αυτή του Κόρφα, τον οποίο κατεβάζει ο ίδιος στην Αθήνα για να τον πουλήσει στον Παναθηναικό. Και μια βδομάδα μετά, κατεβάζει και τον Γαλακτερό, για να τον πουλήσει στον Ολυμπιακό. ΟΚ, αυτό το 2ο ήταν έξυπνη κίνηση. Το πραξικόπημα (όπως το χαρακτήριζαν τα ΣΠΟΡ της εποχής) θα φέρει στη διοίκηση την τετρανδρία των Αλεξόπουλου, Β. Οικονομίδη, Κατσαρή και Πανελούδη. Ο Σάβιτς αποτελεί παρελθόν, και η ομάδα βγαίνει στην αγορά για σέντερ και play maker Αμερικάνους. Τουλάχιστον αποκτάει δικαίωμα συμμέτοχης στο Ελληνικό πρωτάθλημα ο Πέτζα Στογιάκοβιτς, κι αυτός όμως θα τραυματιστεί σοβαρά λίγο πριν το εναρκτήριο τζάμπολ της νέας σεζόν.
Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής επιλέγει τους Τρέβορ Ράφιν για "1" και Ντιν Γκάρετ (που αγωνιζόνταν στη Σκαβολίνι τις 2 προηγούμενες χρονιές. Ναι αγαπητοί ποδοσφαιρόφιλοι , το είχαμε ανέκαθεν αυτό το χούι) στο "5".
Ο σχεδιασμός έγινε σχετικά γρήγορα, άλλες θέσεις άλλωστε δεν υπήρχε λόγος να καλυφθούν, ήδη η νουβέλ βαγκ του ΠΑΟΚ είχε κάνει την εμφάνιση της από την προηγούμενη χρονιά.
Υπήρχε και η επίσημη πρεμιέρα της σεζόν, με παιχνίδι Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ, με την υπό ανέγερση ΑΕΚ του Φιλίππου,
Ηττα με 88-75, μέτρια εμφάνιση, και απόλυση του Αλεξανδρή, είναι οι μετασεισμοί.
Ο Μπάνε παίρνει θέση, καθώς δηλώνει στα ΜΜΕ, πως με τον έτερο τίγρη "έκανα την καλύτερη προετοιμασία της καριέρας μου". Παραμονές της πρεμιέρας της Α1, ανακοινώνεται ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου. Παγωμάρα. "Να πάρουμε κι ένα τσουβάλι μαζί μας, να κουβαλήσουμε τους πόντους" λένε οι πλέον αισιόδοξες προβλέψεις για το επερχόμενο ντέρμπυ. Τότε όμως, ήταν ακόμα ντέρμπυ!
Ο Μπάνε παίρνει την ομάδα από το χεράκι, και της δίνει από την αρχή το σταθερό προβάδισμα. Ο πάντα αντικειμενικός εκφωνητής, διαπιστώνει πως τα όργια του Μπάνε οφείλονται στην απουσία του Σιγάλα, και ένας κουφός που παρακολουθεί μαζί μου το ματσάκι, ξεσπάει σε χάχανα. Με την έναρξη του Β' μέρους, οι γηπεδούχοι προσπαθούν να μαζέψουν τη διαφορά, η οποία φτάνει μέχρι και στο +16 κάποια στιγμή, μπαίνουν για λίγο στο ματς, ο μεγάλος αρχηγός όμως τους βγάζει για τα καλά.
Εμαθα, άκουσα πως γίνεται λόγος για την πάρτη μου, και είπα από τα ξένα που βρίσκομαι να χτυπήσω (από ιντερνετ καφέ, οπότε μην περιμένετε φωτό αρχείου) με κειμενάκι για την πρεμιέρα της Α1.
Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ και πάλι;
Και αν βάλουμε μέσα σε αυτά, τα ΠΑΟΚ - Ολυμπιακός, πόσες φορές πια;
Είπα δεν έχω εύκαιρο και το αρχείο μου, αλλά πρόχειρα θυμάμαι, μια το 2002-03, μια πέρυσι και μια το 1995-96. Αλλά τι πρεμιέρα κι εκείνη, ε;
Μετά την (επεισοδιακή, τουλάχιστον) ολοκλήρωση της καταστροφής, στη χρονιά που προηγήθηκε (μετά το κύπελλο στη Λαμία, η ομάδα καταποντίστηκε στα πλέυ- οφς, γνώρισε δύο σαδομαζοχιστικού χαρακτήρα ήττες σε back to back παιχνίδια από τον γηραίο του Μπέρυ και του Ζντοβτς,αλλά και του Αστεριάδη και του Χωλόπουλου) και μπροστά στο φάσμα της απώλειας του Μπάνε Πρέλεβιτς, ο Λάκης Οικονομίδης διαλέγει ποια σημαία θα υποσταλεί. Και επιλέγει αυτή του Κόρφα, τον οποίο κατεβάζει ο ίδιος στην Αθήνα για να τον πουλήσει στον Παναθηναικό. Και μια βδομάδα μετά, κατεβάζει και τον Γαλακτερό, για να τον πουλήσει στον Ολυμπιακό. ΟΚ, αυτό το 2ο ήταν έξυπνη κίνηση. Το πραξικόπημα (όπως το χαρακτήριζαν τα ΣΠΟΡ της εποχής) θα φέρει στη διοίκηση την τετρανδρία των Αλεξόπουλου, Β. Οικονομίδη, Κατσαρή και Πανελούδη. Ο Σάβιτς αποτελεί παρελθόν, και η ομάδα βγαίνει στην αγορά για σέντερ και play maker Αμερικάνους. Τουλάχιστον αποκτάει δικαίωμα συμμέτοχης στο Ελληνικό πρωτάθλημα ο Πέτζα Στογιάκοβιτς, κι αυτός όμως θα τραυματιστεί σοβαρά λίγο πριν το εναρκτήριο τζάμπολ της νέας σεζόν.
Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής επιλέγει τους Τρέβορ Ράφιν για "1" και Ντιν Γκάρετ (που αγωνιζόνταν στη Σκαβολίνι τις 2 προηγούμενες χρονιές. Ναι αγαπητοί ποδοσφαιρόφιλοι , το είχαμε ανέκαθεν αυτό το χούι) στο "5".
Ο σχεδιασμός έγινε σχετικά γρήγορα, άλλες θέσεις άλλωστε δεν υπήρχε λόγος να καλυφθούν, ήδη η νουβέλ βαγκ του ΠΑΟΚ είχε κάνει την εμφάνιση της από την προηγούμενη χρονιά.
Υπήρχε και η επίσημη πρεμιέρα της σεζόν, με παιχνίδι Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ, με την υπό ανέγερση ΑΕΚ του Φιλίππου,
Ο Μπάνε παίρνει θέση, καθώς δηλώνει στα ΜΜΕ, πως με τον έτερο τίγρη "έκανα την καλύτερη προετοιμασία της καριέρας μου". Παραμονές της πρεμιέρας της Α1, ανακοινώνεται ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου. Παγωμάρα. "Να πάρουμε κι ένα τσουβάλι μαζί μας, να κουβαλήσουμε τους πόντους" λένε οι πλέον αισιόδοξες προβλέψεις για το επερχόμενο ντέρμπυ. Τότε όμως, ήταν ακόμα ντέρμπυ!
Ο Μπάνε παίρνει την ομάδα από το χεράκι, και της δίνει από την αρχή το σταθερό προβάδισμα. Ο πάντα αντικειμενικός εκφωνητής, διαπιστώνει πως τα όργια του Μπάνε οφείλονται στην απουσία του Σιγάλα, και ένας κουφός που παρακολουθεί μαζί μου το ματσάκι, ξεσπάει σε χάχανα. Με την έναρξη του Β' μέρους, οι γηπεδούχοι προσπαθούν να μαζέψουν τη διαφορά, η οποία φτάνει μέχρι και στο +16 κάποια στιγμή, μπαίνουν για λίγο στο ματς, ο μεγάλος αρχηγός όμως τους βγάζει για τα καλά.
Φάουλ, βολές εκατέρωθεν, τα τελευταία 30" κρατάνε περίπου 25', το σκορ είναι 70-76, ο Τόμιτς, ναι ο μουνίκακας εκείνος, κάνει το 73-76 με τρίποντο στα 8", ο Ρεντζιάς κερδίζει φάουλ, χάνει μια βολή, και με τη λήξη ο Γαλακτερός με νέο τρίποντο μειώνει στο τελικό 76-77.
Ο Μπάνε, αποχωρεί άλλη μια φορά σαν θριαμβευτής από ένα γήπεδο που στιγματίζει την καριέρα του
και φεύγει με τον πλέον εμφατικό πανηγυρισμό, σήμα κατατεθέν μιας ολόκληρης καριέρας.
Αν η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί, τότε για εκείνη την άθλια σεζόν που ζήσαμε, το βράδυ της 30ης Σεπτεμβρίου ούτε ένας δεν θα στοιχημάτιζε για το αντίθετο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου