Ποιανού παιδί είσαι εσύ ?

Βράδυ τρίτης , προσπαθώ να βγάλω από την καθημερινότητα μου τον Π.Α.Ο.Κ και να βάλω την γοητεία μου σε λειτουργία μπας και ρίξω κάνα γκομενάκι που το χτύπησε η κρίση (sic), έτσι βγαίνω με έναν φίλο σε ένα μπαρ.

Βέβαια ο φίλος είναι Π.Α.Ο.Κ.τσης και το μπαρ γεμάτο μπακούρια οπότε αναπόφευκτα την κουβέντα μονοπωλεί ο Δικέφαλος (όχι τα μπράτσα του πορτιέρη ,για την ομάδα μας λέω).

Μέσα στο κουβεντολόι και στην άχαρη μουσική του μαγαζιού , ο φίλος προσπαθεί να θυμηθεί έναν παλιό ποδοσφαιριστή της ομάδας με σχετικά λίγες συμμετοχές στην ενδεκάδα. Τα τα τα ταν !!!

τι το ήθελε? λίγο τα ποτά , λίγο η θολή ατμόσφαιρα , μου έχουν έρθει στο μυαλό παίχτες και παίχτες , μικροί και μεγάλοι , "ταλέντα" wanna be και "έτοιμοι" παίχτες με εμπειρία. Παίχτες που ειλικρινά δεν θυμάμαι αν τους έχω δει όλους να παίζουν αλλα ξέρω το επιθετό τους λες και είναι ο Μπεκενπάουερ που ποτέ δεν είδα.

Ο Λάμπρος Βαγγελής τις είχε τις συμμετοχές του στην ομάδα αλλά έπαιξε στις δύσκολες εποχές. Εκεί που ο μέσος Π.Α.Ο.Κ.τσης έμαθε να βλέπει κακό ποδόσφαιρο και να λέει "καλή είναι και η 7η θέση" έχοντας περάσει τα 2/3 του πρωταθλήματος. Αλλά τι να το κάνεις , αφου και τότε οι παπατζήδες των ραδιο-σταθμών , μόλις βλέπαν παίχτη που έπαιζε στα εξωτερικά τον βάφτιζαν παιχταρά (αν θυμάμαι καλά είχε έρθει απ την Σιένα.)

 

btw, ωραίο γκολ αυτό

Ζωγραφάκης Μήτσος

Πέρα απο αυτήν την εικόνα δεν θυμάμαι τίποτα μα τίποτα άλλο. και ότι έπαιζε στην Ξάνθη. Για να μην σας πω,  ότι τώρα που τα σκαλίζω και λίγο , πιο πολύ στην Skoda τον θυμάμαι παρά σε εμάς.

Γκόραν Γκράβανσιτς

Ήρθε με τις καλύτερες συστάσεις. Με πολλές συμμετοχές και γκολ στην Ντιναμό του Κιέβου ο Γκόραν κατηφόρησε στην Θεσσαλονίκη. Και εκεί που λέγαμε οτι ξαναβρήκαμε τον Κολοσσό που μας έλειπε στην άμυνα (ο προηγούμενος ήταν ο Βόκολος-Μπρους Γουίλις) , τελικά βρήκαμε έναν Μολοσσό σε κατάσταση ύπνωσης. 7 εμφανίσεις με τα ασπρόμαυρα και η άμυνα του Π.Α.Ο.Κ ήταν όπως την ερμήνευσε ο λαικός αοιδός.

After all , δόξα σοι ο Θεός και μετά από 3-4 ποτά , και αφού μου είχαν έρθει στο μυαλό και άλλοι ποδοσφαιριστές-διαμάντια (τους οποίους δε τους λέω, για μην κάψω καποιο επόμενο άρθρο του φίλου Prowler) θυμήθηκε το όνομα.

Ζαβαντίας Δημήτρης.

Δεν εξετάζουμε την υπόθεση cassetta-gate (ωχ Θεέ μου το ακούσαμε και αυτό από τα ΙΕΚ Ταπερμαν της ελληνικής δημοσιογραφίας) αλλά τον ποδοσφαιριστή αθλήτη Ζαβαντία. Πολλά υποσχόμενος τότε ο παίχτης . σκέτο τεφαρίκι. τεφαρίκι πράμα σε λέω. τεφαρίκι σε δίνω πάρτο! πάρτο θα με θυμηθείς!

ΥΓ στο τελευταίο ευρωπαικό μας παιχνίδι με την Ουντινεζε , μπόρει να με χάλασε η εικόνα της ομάδας και το αποτέλεσμα , αλλά στο 2ο ημίχρονο η Θύρα 4  ήταν εκρήκτικη και τουλάχιστον απόλαυσα στην κερκίδα.

έυχομαι και του χρόνου να ζήσουμε τέτοιες στιγμές...